Hioba 4
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
Ja Eliphas Temanilainen vastasi ja sanoi,
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
Jos joku sinun kanssas rupeis puhumaan: mitämaks et sinä sitä kärsi; mutta kuka taitaa vaiti olla?
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Katso, sinä olet monta neuvonut, ja vahvistanut väsyneitä käsiä.
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
Sinun puhees on ojentanut langenneita, ja vapisevaisia polvia vahvistanut.
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
Mutta että se nyt tulee sinun päälles, niin sinä väsyit, ja että se lankesi sinun päälles, niin sinä peljästyit.
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Tämäkö on sinun (Jumalan) pelkos, sinun uskallukses, sinun toivos ja sinun vakuutes?
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
Muistele nyt, kussa joku viatoin on hukkunut? eli kussa hurskaat ovat joskus hävinneet?
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
Niinkuin minä kyllä nähnyt olen, ne jotka kyntävät vääryyden, ja onnettomuuden kylvävät, sitä he myös niittävät.
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
He ovat Jumalan puhalluksen kautta kadonneet, ja hänen vihansa hengeltä hukatut.
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
Jalopeuran kiljumus, ja julma jalopeuran ääni, ja nuorten jalopeurain hampaat ovat lovistetut.
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
Vanha jalopeura hukkuu, ettei hänellä ole saalista; ja jalopeuran pojat hajoitetaan.
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
Ja minun tyköni on tullut salainen sana; ja minun korvani on saanut vähäisen siitä.
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
Kuin minä ajattelin yönäkyjä, kuin uni lankee ihmisten päälle,
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
Niin pelko ja vavistus tuli minun päälleni, ja kaikki minun luuni peljätettiin;
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
Ja henki meni minun sivuitseni; kaikki minun karvani nousivat ruumiissani.
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
Silloin seisoi kuva minun silmäini edessä, jonka kasvoja en minä tuntenut; ja minä kuulin hiljaisen hyminän äänen:
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
Kuinka on ihminen hurskaampi kuin JumaIa? eli joku mies puhtaampi kuin se, joka hänen tehnyt on?
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
Katso, palveliainsa seassa ei löydä hän uskollisuutta ja enkeleissänsä löytää hän tyhmyyden:
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
Kuinka enemmin niissä jotka asuvat savihuoneissa, niissä jotka ovat perustetut maan päälle, jotka toukkain tavalla murentuvat?
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
Se pysyy aamusta ehtoosen asti, niin he muserretaan; ja ennenkuin he sen havaitsevat, he ijankaikkisesti hukkuvat.
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Eikö heidän jälkeenjääneensä pois oteta? he kuolevat, vaan ei viisaudessa.
