Hioba 4
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
Then answered Eliphaz the Themanite, and said,
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
If we essay to address a word to thee, wilt thou be wearied? yet who is able to refrain from speaking?
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Behold, thou hast [ere this] corrected many, and weak hands thou wast wont to strengthen.
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
Him that stumbled thy words used to uphold, and to sinking knees thou gavest vigor.
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
Yet now, when it cometh to thee, thou art wearied: it toucheth even thee, and thou art terrified.
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Is not then thy fear of God still thy confidence, thy hope equal to the integrity of thy ways?
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
Remember, I pray thee, who ever perished, being innocent? or where were the righteous destroyed?
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
Even as I have seen, that those who plough wrong-doing, and sow trouble, have to reap the same.
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
Before the breathing of God they perish, and before the breath of his nostrils they come to their end.
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken.
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness have to scatter themselves abroad.
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
But to me a word came by stealth, and my ear took in a scarcely perceptible whisper thereof.
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
In intense thoughts out of visions of the night, when deep sleep falleth on men:
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
Dread came over me, with trembling, and it caused all my bones to shudder.
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
Then flitted a spirit past before my face; the hair of my body stood up:
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
It stood still, but I could not recognize its form; a figure was before my eyes, a slight whisper, then a [louder] voice I heard, saying,
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
Can a mortal be more righteous than God? or can a man be more pure than his Maker?
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
Behold, in his servants he putteth no trust, and his angels he chargeth with folly:
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
How much less in those that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed till they come to be eaten by the moth?
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
From morning to evening are they broken to pieces: without laying it [to heart] they perish for ever.
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Behold, their excellency which is in them is torn away: they die, and this without wisdom.
