Hioba 4
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
Then Eliphaz the Temanite answered, and sayde,
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
If we assay to commune with thee, wilt thou be grieued? but who can withholde himselfe from speaking?
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Behold, thou hast taught many, and hast strengthened the wearie hands.
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
Thy wordes haue confirmed him that was falling, and thou hast strengthened the weake knees.
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
But now it is come vpon thee, and thou art grieued: it toucheth thee, and thou art troubled.
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Is not this thy feare, thy confidence, thy pacience, and the vprightnesse of thy wayes?
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
Remember, I pray thee: who euer perished, being an innocent? or where were the vpright destroyed?
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
As I haue seene, they that plow iniquitie, and sowe wickednesse, reape the same.
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
With the blast of God they perish, and with the breath of his nostrels are they cosumed.
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
The roaring of the Lion, and the voyce of the Lionesse, and the teeth of the Lions whelpes are broken.
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
The Lyon perisheth for lacke of pray, and the Lyons whelpes are scattered abroade.
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
But a thing was brought to me secretly, and mine eare hath receiued a litle thereof.
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
In the thoughtes of ye visions of the night, when sleepe falleth on men,
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
Feare came vpon me, and dread which made all my bones to tremble.
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
And the wind passed before me, and made the heares of my flesh to stande vp.
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
Then stoode one, and I knewe not his face: an image was before mine eyes, and in silence heard I a voyce, saying,
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
Shall man be more iust then God? or shall a man be more pure then his maker?
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
Beholde, he founde no stedfastnesse in his Seruants, and laid follie vpon his Angels.
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
Howe much more in them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which shalbe destroyed before the moth?
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
They be destroyed from the morning vnto the euening: they perish for euer, without regarde.
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Doeth not their dignitie goe away with them? do they not die, and that without wisdom?
