Hioba 4
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
And Eliphaz the Temanite answered and said,
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
If a word were essayed to thee, wouldest thou be grieved? But who can refrain from speaking?
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands;
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
Thy words have upholden him that was stumbling, and thou hast braced up the bending knees:
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
But now it is come upon thee, and thou grievest; it toucheth thee, and thou art troubled.
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Hath not thy piety been thy confidence, and the perfection of thy ways thy hope?
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
Remember, I pray thee, who that was innocent has perished? and where were the upright cut off?
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
Even as I have seen, they that plough iniquity and sow mischief, reap the same.
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
By the breath of God they perish, and by the blast of his nostrils are they consumed.
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
The roar of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken;
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered.
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
Now to me a word was secretly brought, and mine ear received a whisper thereof.
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
In thoughts from visions of the night, when deep sleep falleth on men: —
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
Fear came on me, and trembling, and made all my bones to shake;
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
And a spirit passed before my face — the hair of my flesh stood up —
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
It stood still; I could not discern the appearance thereof: a form was before mine eyes; I heard a slight murmur and a voice:
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
Shall [mortal] man be more just than God? Shall a man be purer than his Maker?
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
Lo, he trusteth not his servants, and his angels he chargeth with folly:
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed as the moth!
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
From morning to evening are they smitten: without any heeding it, they perish for ever.
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Is not their tent-cord torn away in them? they die, and without wisdom.
