Hioba 4
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
Then Eliphaz the Temanite replied:
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
“If one ventures a word with you, will you be wearied? Yet who can keep from speaking?
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Surely you have instructed many, and have strengthened their feeble hands.
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
Your words have steadied those who stumbled; you have braced the knees that were buckling.
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
But now trouble has come upon you, and you are weary. It strikes you, and you are dismayed.
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Is your reverence not your confidence, and the uprightness of your ways your hope?
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
Consider now, I plead: Who, being innocent, has ever perished? Or where have the upright been destroyed?
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
As I have observed, those who plow iniquity and those who sow trouble reap the same.
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
By the breath of God they perish, and by the blast of His anger they are consumed.
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
The lion may roar, and the fierce lion may growl, yet the teeth of the young lions are broken.
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
The old lion perishes for lack of prey, and the cubs of the lioness are scattered.
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
Now a word came to me secretly; my ears caught a whisper of it.
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
In disquieting visions in the night, when deep sleep falls on men,
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
fear and trembling came over me and made all my bones shudder.
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
Then a spirit glided past my face, and the hair on my body bristled.
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
It stood still, but I could not discern its appearance; a form loomed before my eyes, and I heard a whispering voice:
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
‘Can a mortal be more righteous than God, or a man more pure than his Maker?
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
If God puts no trust in His servants, and He charges His angels with error,
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
how much more those who dwell in houses of clay, whose foundations are in the dust, who can be crushed like a moth!
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
They are smashed to pieces from dawn to dusk; unnoticed, they perish forever.
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Are not their tent cords pulled up, so that they die without wisdom?’
