Hioba 4
1 Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
«Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?
3 Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.
4 Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.
5 A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.
6 Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
7 Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?
8 Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.
9 Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.
10 Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.
11 Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.
12 Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,
13 W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda
14 Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.
15 A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.
16 Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:
17 Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
“İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?
18 Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.
19 Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?
20 Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.
21 Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.
