Hioba 39
1 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
2 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
3 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.
4 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
6 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.
9 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum?
10 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
11 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
12 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
13 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
14 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
15 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
17 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
18 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
19 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
20 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
21 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
22 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
23 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
24 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.
25 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
27 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
28 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
29 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
30 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
