Hioba 39
1 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Weißt du die Zeit, wann die Gemsen auf den Felsen gebären? oder hast du gemerkt, wann die Hinden schwanger gehen?
2 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
Hast du gezählt ihre Monden, wann sie voll werden? oder weißt du die Zeit, wann sie gebären?
3 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
Sie beugen sich, lassen los ihre Jungen und werden los ihre Wehen.
4 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
Ihre Jungen werden feist und groß im Freien und gehen aus und kommen nicht wieder zu ihnen.
5 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Wer hat den Wildesel so frei lassen gehen, wer hat die Bande des Flüchtigen gelöst,
6 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
dem ich die Einöde zum Hause gegeben habe und die Wüste zur Wohnung?
7 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
Er verlacht das Getümmel der Stadt; das Pochen des Treibers hört er nicht.
8 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
Er schaut nach den Bergen, da seine Weide ist, und sucht, wo es grün ist.
9 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
Meinst du das Einhorn werde dir dienen und werde bleiben an deiner Krippe?
10 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
Kannst du ihm dein Seil anknüpfen, die Furchen zu machen, daß es hinter dir brache in Tälern?
11 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
Magst du dich auf das Tier verlassen, daß es so stark ist, und wirst es dir lassen arbeiten?
12 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Magst du ihm trauen, daß es deinen Samen dir wiederbringe und in deine Scheune sammle?
13 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
Der Fittich des Straußes hebt sich fröhlich. Dem frommen Storch gleicht er an Flügeln und Federn.
14 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
Doch läßt er seine Eier auf der Erde und läßt sie die heiße Erde ausbrüten.
15 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
Er vergißt, daß sie möchten zertreten werden und ein wildes Tier sie zerbreche.
16 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
Er wird so hart gegen seine Jungen, als wären sie nicht sein, achtet's nicht, daß er umsonst arbeitet.
17 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Denn Gott hat ihm die Weisheit genommen und hat ihm keinen Verstand zugeteilt.
18 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
Zu der Zeit, da er hoch auffährt, verlacht er beide, Roß und Mann.
19 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
Kannst du dem Roß Kräfte geben oder seinen Hals zieren mit seiner Mähne?
20 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
Läßt du es aufspringen wie die Heuschrecken? Schrecklich ist sein prächtiges Schnauben.
21 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Es stampft auf den Boden und ist freudig mit Kraft und zieht aus, den Geharnischten entgegen.
22 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
Es spottet der Furcht und erschrickt nicht und flieht vor dem Schwert nicht,
23 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
wenngleich über ihm klingt der Köcher und glänzen beide, Spieß und Lanze.
24 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
Es zittert und tobt und scharrt in die Erde und läßt sich nicht halten bei der Drommete Hall.
25 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
So oft die Drommete klingt, spricht es: Hui! und wittert den Streit von ferne, das Schreien der Fürsten und Jauchzen.
26 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
Fliegt der Habicht durch deinen Verstand und breitet seine Flügel gegen Mittag?
27 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
Fliegt der Adler auf deinen Befehl so hoch, daß er sein Nest in der Höhe macht?
28 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
In den Felsen wohnt er und bleibt auf den Zacken der Felsen und auf Berghöhen.
29 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
Von dort schaut er nach der Speise, und seine Augen sehen ferne.
30 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
Seine Jungen saufen Blut, und wo Erschlagene liegen, da ist er.
