< Hioba 39 >

1 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Weißt du die Zeit, da die Felsgemsen werfen? Beobachtest du der Hirschkühe Kreißen?
2 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
Zählst du die Monde, die sie trächtig gehen, und weißt du die Zeit, wann sie gebären?
3 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
Sie kauern nieder, lassen ihre Jungen durchbrechen, werden rasch ihrer Wehen ledig.
4 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
Ihre Jungen erstarken, wachsen auf im Freien, laufen fort und kehren nicht wieder zurück.
5 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Wer hat den Wildesel frei gelassen und wer des Wildfangs Bande gelöst,
6 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
dem ich die Wüste zur Behausung gab und die Salzsteppe zur Wohnung?
7 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
Er lacht des Getöses der Stadt; das Lärmen des Treibers hört er nicht.
8 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
Was er auf den Bergen erspäht, ist seine Weide, und allem Grünen spürt er nach.
9 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
Wird dir der Wildochs willig dienen oder wird er an deiner Krippe übernachten?
10 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
Vermagst du den Wildochsen mit dem Leitseil an die Furche zu fesseln oder wird er dir folgend die Thalgründe ackern?
11 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
Verlässest du dich auf ihn, weil seine Kraft so groß, und überlässest du ihm deinen Ernteertrag?
12 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Traust du ihm zu, daß er deine Saat einbringe und auf deine Tenne sammle?
13 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
Der Straußenhenne Fittich schlägt lustig; ist's fromme Schwinge und Feder?
14 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
Nein! sie überläßt der Erde ihre Eier und brütet sie am Boden aus
15 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
und vergißt, daß ein Fuß sie zerdrücken und das Wild der Steppe sie zertreten kann.
16 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
Sie ist hart gegen ihre Jungen, als gehörten sie ihr nicht; ob umsonst ihre Mühe, das ängstigt sie nicht.
17 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Denn Gott hat ihr Klugheit versagt und keinen Anteil an Verstand gegeben.
18 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
Zur Zeit, da sie sich emporpeitscht, verlacht sie das Roß und seinen Reiter.
19 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
Giebst du dem Rosse Heldenkraft? Bekleidest du seinen Hals mit flatternder Mähne?
20 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
Machst du es springen wie die Heuschrecke? Sein prächtiges Schnauben, wie furchtbar!
21 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Es scharrt im Thalgrund und freut sich der Kraft, zieht aus entgegen dem Harnisch.
22 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
Es lacht der Furcht und erschrickt nicht und macht nicht kehrt vor dem Schwert.
23 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
Auf ihm klirrt der Köcher, der blitzende Speer und die Lanze,
24 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
Mit Toben und Ungestüm schlürft es den Boden und hält nicht Stand, wenn die Trompete tönt.
25 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
So oft die Trompete tönt, ruft es: Hui! und wittert den Streit von ferne, der Anführer donnernden Ruf und das Schlachtgeschrei.
26 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
Hebt der Habicht kraft deiner Einsicht die Schwingen, breitet seine Fittiche aus nach Süden hin?
27 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
Oder fliegt auf dein Geheiß der Adler so hoch und baut sein Nest in der Höhe?
28 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
Auf dem Felsen wohnt und horstet er, auf des Felsen Zacke und Hochwacht.
29 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
Von dort erspäht er den Fraß; in weite Ferne blicken seine Augen.
30 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
Und seine Jungen schlürfen Blut, und wo Erschlagene sind, da ist er.

< Hioba 39 >