Hioba 39

1 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?

Weißt du die Gebärzeit der Steinböcke? Beobachtest du das Kreißen der Hindinnen?

2 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?

Zählst du die Monde, die sie erfüllen, und weißt du die Zeit ihres Gebärens?

3 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;

Sie krümmen sich, lassen ihre Jungen durchbrechen, entledigen sich ihrer Wehen.

4 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.

Ihre Kinder werden stark, wachsen auf im Freien; sie gehen aus und kehren nicht zu ihnen zurück.

5 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?

Wer hat den Wildesel frei entsandt, und wer gelöst die Bande des Wildlings, [Anderer Name für Wildesel]

6 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.

zu dessen Hause ich die Steppe gemacht, und zu seinen Wohnungen das Salzland?

7 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.

Er lacht des Getümmels der Stadt, das Geschrei des Treibers hört er nicht.

8 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.

Was er auf den Bergen erspäht, ist seine Weide, und allem Grünen spürt er nach.

9 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?

Wird der Wildochs dir dienen wollen, oder wird er an deiner Krippe übernachten?

10 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?

Wirst du den Wildochs mit seinem Seile an die Furche [Eig. an die Furche seines Seiles, d. h. wirst du ihn mit dem Seile in der Furche halten können] binden, oder wird er hinter dir her die Talgründe eggen?

11 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?

Wirst du ihm trauen, weil seine Kraft groß ist, und ihm deine Arbeit überlassen?

12 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?

Wirst du auf ihn dich verlassen, daß er deine Saat heimbringe, und daß er das Getreide deiner Tenne einscheuere?

13 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?

Fröhlich schwingt sich der Flügel der Straußin: ist es des Storches Fittich und Gefieder?

14 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.

Denn sie überläßt ihre Eier der Erde und erwärmt sie auf dem Staube;

15 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.

und sie vergißt, daß ein Fuß sie zerdrücken, und das Getier des Feldes sie zertreten kann.

16 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.

Sie behandelt ihre Kinder hart, als gehörten sie ihr nicht; ihre Mühe ist umsonst, es kümmert sie nicht.

17 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.

Denn Gott ließ sie der Weisheit vergessen, und keinen Verstand teilte er ihr zu.

18 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.

Zur Zeit, wenn sie sich in die Höhe peitscht, lacht sie [O. Jetzt peitscht sie sich in die Höhe, lacht usw.] des Rosses und seines Reiters.

19 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?

Gibst du dem Rosse Stärke, bekleidest du seinen Hals mit der wallenden Mähne?

20 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.

Machst du es aufspringen gleich der Heuschrecke? Sein prächtiges Schnauben ist Schrecken.

21 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.

Es scharrt [Eig. sie scharren] in der Ebene und freut sich der Kraft, zieht aus, den Waffen entgegen.

22 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.

Es lacht der Furcht und erschrickt nicht, und kehrt vor dem Schwerte nicht um.

23 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.

Auf ihm klirrt der Köcher, der blitzende Speer und Wurfspieß.

24 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.

Mit Ungestüm und Zorn schlürft es den Boden, [d. h. jagt mit Windeseile dahin] und läßt sich nicht halten, wenn die Posaune ertönt.

25 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.

Beim Schall der Posaune ruft es: Hui! und aus der Ferne wittert es die Schlacht, den Donnerruf der Heerführer und das Feldgeschrei.

26 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?

Schwingt sich der Habicht durch deinen Verstand empor, breitet seine Flügel aus gegen Süden?

27 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?

Oder erhebt sich auf deinen Befehl der Adler, und baut in der Höhe sein Nest?

28 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.

In den Felsen wohnt und verweilt er, auf Felsenzacken und den Spitzen der Berge.

29 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.

Von dort aus erspäht er Nahrung, in die Ferne blicken seine Augen.

30 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.

Und seine Jungen schlürfen Blut, und wo Erschlagene sind, da ist er.