Hioba 39
1 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Sais-tu le temps auquel les chamois des rochers font leurs petits? As-tu observé quand les biches faonnent?
2 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
Compteras-tu les mois qu'elles achèvent leur portée, et sauras-tu le temps auquel elles feront leurs petits,
3 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
Et qu'elles se courberont pour mettre bas leurs petits, [et] qu'elles se délivreront de leurs douleurs?
4 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
Leurs fans se portent bien, ils croissent dans les blés; ils s'écartent, et ne retournent plus vers elles.
5 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Qui est-ce qui a laissé aller libre l'âne sauvage, et qui a délié les liens de l'âne farouche,
6 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
Auquel j'ai donné la campagne pour maison, la terre inhabitée pour ses retraites?
7 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
Il se rit du bruit de la ville; il n'entend point les clameurs de l'exacteur;
8 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
Les montagnes qu'il va épiant çà et là, sont ses pâturages, et il cherche toute sorte de verdure.
9 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
La licorne voudra-t-elle te servir, ou demeurera-t-elle à ta crèche?
10 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
Lieras-tu la licorne avec son licou pour labourer? ou rompra-t-elle les mottes des vallées après toi?
11 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
T'assureras-tu d'elle, sous ombre que sa force est grande, et lui abandonneras-tu ton travail?
12 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Te fieras-tu qu'elle te porte ta moisson, et qu'elle l'amasse dans ton aire?
13 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
As-tu donné aux paons ce plumage qui est si brillant, ou à l'autruche les ailes et les plumes?
14 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
Néanmoins elle abandonne ses œufs à terre, et les fait échauffer sur la poussière,
15 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
Et elle oublie que le pied les écrasera, ou que les bêtes des champs les fouleront.
16 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
Elle se montre cruelle envers ses petits, comme s'ils n'étaient pas à elle; et son travail est souvent inutile et elle ne s'en soucie point.
17 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Car Dieu l'a privée de sagesse, et ne lui a point donné d'intelligence;
18 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
A la première occasion elle se dresse en haut, et se moque du cheval et de celui qui le monte.
19 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
As-tu donné la force au cheval? [et] as-tu revêtu son cou d'un [hennissement] éclatant comme le tonnerre?
20 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
Feras-tu bondir le cheval comme la sauterelle? le son magnifique de ses narines est effrayant.
21 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Il creuse la terre [de son pied], il s'égaie en sa force, il va à la rencontre d'un homme armé;
22 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
Il se rit de la frayeur, il ne s'épouvante de rien, et il ne se détourne point de devant l'épée.
23 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
[Il n'a point peur des] flèches qui sifflent tout autour de lui, ni du fer luisant de la hallebarde et du javelot.
24 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
Il creuse la terre, plein d'émotion et d'ardeur au son de la trompette, et il ne peut se retenir.
25 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
Au son bruyant de la trompette, il dit: Ha! ha! Il flaire de loin la bataille, le tonnerre des Capitaines, et le cri de triomphe.
26 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
Est-ce par ta sagesse que l'épervier se remplume, et qu'il étend ses ailes vers le Midi?
27 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
Sera-ce à ton commandement que l'aigle prendra l'essor, et qu'elle élèvera sa nichée en haut?
28 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
Elle habite sur les rochers, et elle s'y tient; [même] sur les sommets des rochers et dans des lieux forts.
29 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
De là elle découvre le gibier, ses yeux voient de loin.
30 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
Ses petits aussi sucent le sang, et où il y a des corps morts, elle y est aussitôt.
