Hioba 39
1 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Kender du Tiden, da Stengeden føder, tager du Vare på Hindenes Veer,
2 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
tæller du mon deres Drægtigheds Måneder, kender du Tiden, de føder?
3 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
De lægger sig ned og føder og kaster Kuldet,
4 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
Ungerne trives, gror til i det frie, løber bort og kommer ej til dem igen.
5 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Hvem slap Vildæslet løs, hvem løste mon Steppeæslets Reb,
6 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
som jeg gav Ørkenen til Hjem, den salte Steppe til Bolig?
7 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
Det ler ad Byens Larm og hører ej Driverens Skælden;
8 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
det ransager Bjerge, der har det sin Græsgang, det leder hvert Græsstrå op.
9 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
Er Vildoksen villig at trælle for dig, vil den stå ved din Krybbe om Natten?
10 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
Binder du Reb om dens Hals, pløjer den Furerne efter dig?
11 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
Stoler du på dens store Kræfter; overlader du den din Høst?
12 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Tror du, den kommer tilbage og samler din Sæd på Loen?
13 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
Mon Strudsens Vinge er lam, eller mangler den Dækfjer og Dun,
14 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
siden den betror sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Sandet,
15 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
tænker ej på, at en Fod kan knuse dem, Vildtet på Marken træde dem sønder?
16 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
Hård ved Ungerne er den, som var de ej dens; spildt er dens Møje, det ængster den ikke.
17 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Thi Gud lod den glemme Visdom og gav den ej Del i Indsigt.
18 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
Når Skytterne kommer, farer den bort, den ler ad Hest og Rytter.
19 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
Giver du Hesten Styrke, klæder dens Hals med Manke
20 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
og lærer den Græshoppens Spring? Dens stolte Prusten indgyder Rædsel.
21 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Den skraber muntert i Dalen, går Brynjen væligt i Møde;
22 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
den ler ad Rædselen, frygter ikke og viger ikke for Sværdet;
23 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
Koggeret klirrer over den, Spydet og Køllen blinker;
24 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
den sluger Vejen med gungrende Vildskab, den tøjler sig ikke, når Hornet lyder;
25 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
et Stød i Hornet, straks siger den: Huj! Den vejrer Kamp i det fjerne, Kampskrig og Førernes Råb.
26 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
Skyldes det Indsigt hos dig, at Falken svinger sig op og breder sin Vinge mod Sønden?
27 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
Skyldes det Bud fra dig, at Ørnen flyver højt og bygger sin højtsatte Rede?
28 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
Den bygger og bor på Klipper, på Klippens Tinde og Borg;
29 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
den spejder derfra efter Æde, viden om skuer dens Øjne.
30 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
Ungerne svælger i Blod; hvor Valen findes, der er den!
