Hioba 39
1 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Znaš li kako se legu divokoze? Vidje li kako se mlade košute?
2 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
Izbroji li koliko nose mjeseci, znaš li u koje doba se omlade?
3 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
Sagnuvši se, polegu lanad svoju i breme usred pustinje odlažu,
4 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
a kad im porod ojača, poraste, ostave ga i ne vraćaju mu se.
5 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Tko dade divljem magarcu slobodu i tko to oglav skinu njemu s glave?
6 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
U zavičaj mu dadoh ja pustinju i polja slana da ondje živuje.
7 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
Buci gradova on se podruguje i ne sluša goničevih povika.
8 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
Luta brdima, svojim pašnjacima, u potrazi za zeleni svakakvom.
9 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
Možeš li slugom učinit' bivola, zadržat' ga noć jednu za jaslama?
10 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
Možeš li njega za brazdu prikovat' da ralo vuče po docima tvojim?
11 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
Možeš li se osloniti na njega jer je njegova snaga prevelika i prepustit' mu težak svoj posao?
12 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Misliš li tebi da će se vratiti i na gumno ti dotjerati žito?
13 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
Krilima svojim noj trepće radosno, iako krila oskudnih i perja.
14 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
On svoja jaja na zemlji ostavlja, povjerava ih pijesku da ih grije,
15 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
ne mareć' što ih zgazit' može noga ili nekakva divlja zvijer zgnječiti.
16 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
S nojićima k'o s tuđima postupa; što mu je trud zaludu, on ne mari.
17 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Jer Bog je njega lišio pameti, nije mu dao nikakva razbora.
18 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
Ali kada na let krila raširi, tada se ruga konju i konjaniku.
19 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
Zar si ti konja obdario snagom zar si mu ti vrat grivom ukrasio?
20 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
Zar ti činiš da skače k'o skakavac, da u strah svakog nagoni hrzanjem?
21 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Kopitom zemlju veselo raskapa, neustrašivo srlja na oružje.
22 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
Strahu se ruga, ničeg se ne boji, ni pred mačem uzmaknuti neće.
23 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
Na sapima mu zvekeće tobolac, koplje sijeva i ubojna sulica.
24 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
Bijesan i nestrpljiv guta prostore; kad rog zasvira, tko će ga zadržat':
25 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
na svaki zvuk roga on zarže: Ha! Izdaleka on ljuti boj već njuši, viku bojnu i poklič vojskovođa.
26 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
Zar po promislu tvojem lijeće soko i prema jugu krila svoja širi?
27 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
Zar se na nalog tvoj diže orao i vrh timora gnijezdo sebi vije?
28 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
Na litici on stanuje i noćÄi, na grebenima vrleti visokih.
29 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
Odatle na plijen netremice vreba, oči njegove vide nadaleko.
30 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
Krvlju se hrane njegovi orlići; gdje je ubijenih, tamo je i on.”
