Hioba 38
1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Tada odgovori Gospod Jovu iz vihora i reèe:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Ko je to što zamraèuje savjet rijeèima nerazumno?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Opaši se sada kao èovjek; ja æu te pitati, a ti mi kazuj.
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Gdje si ti bio kad ja osnivah zemlju? kaži, ako si razuman.
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Ko joj je odredio mjere? znaš li? ili ko je rastegao uže preko nje?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Na èem su podnožja njezina uglavljena? ili ko joj je metnuo kamen ugaoni?
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
Kad pjevahu zajedno zvijezde jutrnje i svi sinovi Božji klikovahu.
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Ili ko je zatvorio more vratima kad kao iz utrobe izide?
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
Kad ga odjeh oblakom i povih tamom;
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
Kad postavih za nj uredbu svoju i metnuh mu prijevornice i vrata;
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
I rekoh: dovde æeš dolaziti, a dalje neæeš, i tu æe se ustavljati ponositi valovi tvoji.
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Jesi li svoga vijeka zapovjedio jutru, pokazao zori mjesto njezino,
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
Da se uhvati zemlji za krajeve, i da se rastjeraju s nje bezbožnici,
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
Da se ona promijeni kao blato peèatno, a oni da stoje kao haljina,
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
Da se oduzme bezbožnicima svjetlost njihova i ruka podignuta da se slomi?
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Jesi li dolazio do dubina morskih? i po dnu propasti jesi li hodio?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Jesu li ti se otvorila vrata smrtna, i vrata sjena smrtnoga jesi li vidio?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Jesi li sagledao širinu zemaljsku? kaži, ako znaš sve to.
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Koje je put k stanu svjetlosti? i gdje je mjesto tami,
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
Da bi je uzeo i odveo do meðe njezine, i znao staze k domu njezinu?
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Znaš ti; jer si se onda rodio, i broj je dana tvojih velik.
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Jesi li ulazio u riznice šnježne? ili riznice gradne jesi li vidio,
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
Koje èuvam za vrijeme nevolje, za dan boja i rata?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Kojim se putem dijeli svjetlost i ustoka se razilazi po zemlji?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Ko je razdijelio jazove povodnju i put svjetlici gromovnoj?
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
Da bi išao dažd na zemlju gdje nema nikoga, i na pustinju gdje nema èovjeka,
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
Da napoji pusta i nerodna mjesta, i uèini da raste trava zelena.
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
Ima li dažd oca? ili ko je rodio kaplje rosne?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Iz èije je utrobe izašao led, i ko je rodio slanu nebesku,
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
Da se vode skrivaju i postaju kao kamen i krajevi propasti srastaju?
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Možeš li svezati miline vlašiæima? ili svezu štapima razdriješiti?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Možeš li izvesti južne zvijezde na vrijeme? ili kola sa zvijezdama njihovijem hoæeš li voditi?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Znaš li red nebeski? možeš li ti ureðivati vladu njegovu na zemlji?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Možeš li dignuti glas svoj do oblaka da bi te mnoštvo vode pokrilo?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Možeš li pustiti munje da idu, i da ti reku: evo nas?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Ko je metnuo èovjeku u srce mudrost? ili ko je dao duši razum?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Ko æe izbrojiti oblake mudrošæu, i mjehove nebeske ko æe izliti,
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
Da se raskvašen prah zgusne i grude da se slijepe?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Loviš li ti lavu lov? i laviæima trbuh puniš,
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
Kad leže u peæinama i vrebaju u zaklonu svom?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Ko gotovi gavranu hranu njegovu kad ptiæi njegovi vièu k Bogu i lutaju nemajuæi šta jesti?
