< Hioba 38 >
1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Depois d'isto o Senhor respondeu a Job d'um redemoinho, e disse:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-hei, e tu me ensina.
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? faze-m'o saber, se tens intelligencia.
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Quem lhe poz as medidas? se tu o sabes; ou quem estendeu sobre ella o cordel?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Sobre que estão fundadas as suas bases? ou quem assentou a sua pedra da esquina,
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
Quando as estrellas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Ou quem encerrou o mar com portas, quando trasbordou e saiu da madre;
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
Quando eu puz as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por envolvedouro?
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
Quando passei sobre elle o meu decreto, e lhe puz portas e ferrolhos;
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se quebrarão as tuas ondas empolladas?
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Ou desde os teus dias déste ordem á madrugada? ou mostraste á alva o seu logar;
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
Para que pegasse dos fins da terra, e os impios fossem sacudidos d'ella;
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
E se transformasse como o barro, sob o sello, e se pozessem como vestidos;
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
E dos impios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Ou entraste tu até ás origens do mar? ou passeaste no mais profundo do abysmo?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Ou descobriram-se-te as portas da morte? ou viste as portas da sombra da morte?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Ou com o teu entendimento chegaste ás larguras da terra? faze-m'o saber, se sabes tudo isto.
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Onde está o caminho para onde mora a luz? e, quanto ás trevas, onde está o seu logar;
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Acaso tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o numero dos teus dias?
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Ou entraste tu até aos thesouros da neve? e viste os thesouros da saraiva,
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
Que eu retenho até do tempo da angustia, até ao dia da peleja e da guerra?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relampagos dos trovões;
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
Para chover sobre a terra, onde não ha ninguem, e no deserto, em que não ha gente;
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da herva?
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
A chuva porventura tem pae? ou quem géra as gottas do orvalho,
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
De cujo ventre procede o gelo? e quem gera a geada do céu?
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
Como debaixo de pedra as aguas se escondem: e a superficie do abysmo se coalha.
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Ou poderás tu ajuntar as delicias das sete estrellas, ou soltar os atilhos do Orion?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Ou produzir as constellações a seu tempo? e guiar a Ursa com seus filhos?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Sabes tu as ordenanças dos céus? ou podes dispor do dominio d'elles sobre a terra?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Ou podes levantar a tua voz até ás nuvens, para que a abundancia das aguas te cubra?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Ou enviarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Quem poz a sabedoria nas entranhas? ou quem deu ao sentido o entendimento?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Quem numerará as nuvens pela sabedoria? ou os odres dos céus, quem os abaixará,
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
Quando se funde o pó n'uma massa, e se apegam os torrões uns aos outros?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Porventura caçarás tu preza para a leôa? ou fartaras a fome dos filhos dos leões,
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
Quando se agacham nos covis, e estão á espreita nas covas?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus pintainhos gritam a Deus e andam vagueando, por não terem de comer?