Hioba 38
1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Nanoiñe Iobe boak’ an-talio amy zao t’Iehovà ami’ty hoe:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Ia ze o mampaieñe vere añ’enta’e tsy aman-kilalao?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Midiaña vania hoe ondaty; le hañontaneako, vaho ho toiñe’o.
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Taia v’iheo te najadoko o faha’ ty tane toio? Taroño kanao mahilala.
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Ia ty nisafiry o zehe’eo naho fohi’o? he ia ty namavatse taly ama’e?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Najadoñe ami’ty inoñ’ o faha’eo? ia ka ty nampitsatoke ty vato-lahi’e?
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
Ie hene nitrao-pisaboañe o vasia-maraiñeo vaho fonga nipoñak’ an-drebeke o anan’ Añahareo.
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Ke ia ty nampigabeñe i riakey an-dalam-bey, ie vaho niboloañe boak’an-koviñe ao.
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
Ie nitseneako saroñe an-drahoñe, naho sokotry an-kamoromoroñañe.
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
Ie nafepèko o efe’eo vaho nampijadoñe ty sikada’e naho o lala’eo,
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
Ami’ty hoe: Efets’ etoa ty homba’o, le tsy ilikoarañe; etoañe ty hanjirañe o onja’o mitoabotseo.
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Fa linili’o hao i maraiñey, sikal’am-pifotoran’ andro’o añe, he nampahafohine’o i fanjirik’androy hao i toe’ey,
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
hamihina’e o indran-taneo, hañifihañe ama’e o lo-tserekeo?
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
Ie miova hoe lietse ambanem-boli-pitomboke, miboake hoe volon-tsaroñe ty vinta’e.
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
Fe tanañe amo tsereheñeo ty hazavà’iareo, vaho ampipozaheñe ty sira mizonjoñe.
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Fa niziliha’o hao ty figoangoaña’ i riakey? hera nijelanjelañe an-goledo’ i lalekey?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Fa nibentareñ’ ama’o hao o lalam-bein-kavilasio? fa niisa’o hao o lalan-talinjom-pihomahañeo?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Apota’o hao ty fienene’ ty tane toy? abejaño naho hene fohi’o?
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Aia ty lalam-bam-pimoneña’ i hazavàñey? Naho i ieñey, aia ty akiba’e?
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
Hanesea’o mb’am-pifaritsoha’e añe: hitinoña’o o lalam-ban-kiboho’e mb’eo?
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Fohi’o kanao Izay ty nisamahañ’ azo, vaho tsivatse o andro’oo!
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Fa nimoaha’o hao ty fañajañe i fanalay? Nioni’o hao ty famandroñañe o havandrao?
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
I nahajako ho an-tsan-kasotriañey, ho amy andron-kotakotake naho fialiañey?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Lalañe aia ty ifampirià’ i hazavàñey, ty ifampitsiriaria’ i tiok’atiñanañey an-tane atoy?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Ia ty nihaly talaha ho a i fisorotombahañey, ndra ty lalan-kombà’ i àmpin-kotrokey?
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
Hahavia’ ty orañe an-tane tsy ama’ondaty, ndra an-diolio pok’ olombeloñe,
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
hahaeneñe i fatram-bey mangoakoakey hitovoaña’ i ahetsey hitiry?
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
Manan-drae hao i orañey? Ke ia ty nampiareñe o tsopan-jonoo?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Boak’ an-kovi’ ia o fanalao? Le i pilitem-panalan-dikerañey, ia ty nisamak’ aze?
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
Ie mihagàñe hoe vato ty rano, vaho mijihetse ty tarehe’ i lalekey?
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Lefe’ o feheñe hao o silisili’ i Kimào, ndra ampibalaheñe ty vahots’ i Kesileo?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Hampiakare’o an-tsà’e hao t’i Mazarote? Ho tehafe’o hao t’i Aiìse rekets’ o ana’eo?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Fohi’o hao o fañèn-dikerañeo? Ho lefe’o ajadoñe hao ty fifehea’ iareo ty tane toy?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Mahafipoña-peo mb’an-drahoñe mb’eo v’iheo, hahaliporañ’ azo an-drano bey?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Mahafañirake hotroke v’iheo, hihiririña’e mb’eo, hanoa’iareo ty hoe: Intoan-jahay?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Ia ty nampipoke hihitse an-troke ao? Ia ka ty nanolotse hilala añ’ arofo?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Ia ty mahafañiake o rahoñeo ami’ty hihi’e? ke mahafañiliñe o zonjon-dikerañeo,
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
ie ampibokobokoeñe ty deboke, vaho mifampipiteke o vonga’eo?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Ho tsatsae’o haneñe hao ty liona? Ho eneñe’o hao ty hatea-hane’ o liona tora’eo,
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
Ie mikoloto an-dakato ao, ie misimotse ami’ty mangongòñe ao?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Ia ty mamahan-tsindroke o koàkeo, ie mikoaik’ aman’Añahare o ana’eo, naho mikariokariok’ avao tsy aman-kaneñe?
