< Hioba 38 >

1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Und der HERR antwortete Hiob aus einem Wetter und sprach:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Wer ist der, der so fehlet in der Weisheit und redet so mit Unverstand?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Gürte deine Lenden wie ein Mann; ich will dich fragen, lehre mich!
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Wo warest du, da ich die Erde gründete? Sage mir's, bist du so klug?
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Weißt du, wer ihr das Maß gesetzt hat, oder wer über sie eine Richtschnur gezogen hat?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Oder worauf stehen ihre Füße versenket? Oder wer hat ihr einen Eckstein gelegt,
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
da mich die Morgensterne miteinander lobeten, und jauchzeten alle Kinder Gottes?
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Wer hat das Meer mit seinen Türen verschlossen, da es herausbrach wie aus Mutterleibe,
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
da ich's mit Wolken kleidete und in Dunkel einwickelte, wie in Windeln,
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
da ich ihm den Lauf brach mit meinem Damm und setzte ihm Riegel und Tür
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
und sprach: Bis hieher sollst du kommen und nicht weiter; hie sollen sich legen deine stolzen Wellen!?
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Hast du bei deiner Zeit dem Morgen geboten und der Morgenröte ihren Ort gezeiget,
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
daß die Ecken der Erde gefasset und die Gottlosen herausgeschüttelt würden?
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
Das Siegel wird sich wandeln wie Leimen, und sie stehen wie ein Kleid.
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
Und den Gottlosen wird ihr Licht genommen werden; und der Arm der Hoffärtigen wird zerbrochen werden.
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Bist du in den Grund des Meers kommen und hast in den Fußtapfen der Tiefen gewandelt?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Haben sich dir des Todes Tore je aufgetan? Oder hast du gesehen die Tore der Finsternis?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Hast du vernommen, wie breit die Erde sei? Sage an, weißt du solches alles?
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Welches ist der Weg, da das Licht wohnet, und welches sei der Finsternis Stätte,
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
daß du mögest abnehmen seine Grenze und merken den Pfad zu seinem Hause?
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Wußtest du, daß du zu der Zeit solltest geboren werden und wieviel deiner Tage sein würden?
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Bist du gewesen, da der Schnee herkommt, oder hast du gesehen, wo der Hagel herkommt,
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
die ich habe verhalten bis auf die Zeit der Trübsal und auf den Tag des Streits und Kriegs?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Durch welchen Weg teilet sich das Licht, und auffähret der Ostwind auf Erden?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Wer hat dem Platzregen seinen Lauf ausgeteilet und den Weg dem Blitze und Donner,
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
daß es regnet aufs Land, da niemand ist, in der Wüste, da kein Mensch ist,
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
daß er füllet die Einöden und Wildnis und macht, daß Gras wächset?
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
Wer ist des Regens Vater? Wer hat die Tropfen des Taues gezeuget?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Aus wes Leibe ist das Eis gegangen? Und wer hat den Reif unter dem Himmel gezeuget,
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
daß das Wasser verborgen wird wie unter Steinen und die Tiefe oben gestehet?
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Kannst du die Bande der sieben Sterne zusammenbinden, oder das Band des Orion auflösen?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Kannst du den Morgenstern hervorbringen zu seiner Zeit, oder den Wagen am Himmel über seine Kinder führen?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Weißt du, wie der Himmel zu regieren ist? Oder kannst du ihn meistern auf Erden?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Kannst du deinen Donner in der Wolke hoch herführen? Oder wird dich die Menge des Wassers verdecken?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Kannst du die Blitze auslassen, daß sie hinfahren und sprechen: Hie sind wir?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Wer gibt die Weisheit ins Verborgene? Wer gibt verständige Gedanken?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Wer ist so weise, der die Wolken erzählen könnte? Wer kann die Wasserschläuche am Himmel verstopfen,
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
wenn der Staub begossen wird, daß er zuhaufe läuft und die Klöße aneinander kleben?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Kannst du der Löwin ihren Raub zu jagen geben und die jungen Löwen sättigen,
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
daß sie sich legen in ihre Stätte und ruhen in der Höhle, da sie lauern?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Wer bereitet dem Raben die Speise, wenn seine Jungen zu Gott rufen und fliegen irre, wenn sie nicht zu essen haben?

< Hioba 38 >