Hioba 38
1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Alors l'Éternel répondit à Job du sein de la tempête, et dit:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Qui est celui-ci qui obscurcit mes plans par des discours sans science?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Ceins donc tes reins comme un vaillant homme, je t'interrogerai, et tu m'instruiras.
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Où étais-tu quand je jetais les fondations de la terre? Dis-le, si tu as de l'intelligence.
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Qui en a réglé les mesures, si tu le sais, ou qui a étendu le niveau sur elle?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Sur quoi en a-t-on fait plonger les bases, ou qui en a posé la pierre angulaire,
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
Quand les étoiles du matin poussaient ensemble des cris de joie, et les fils de Dieu, des acclamations?
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Et qui renferma la mer dans des portes, quand elle sortit en s'élançant du sein de la terre;
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
Quand je lui donnai la nuée pour vêtement, et l'obscurité pour langes;
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
Quand j'établis ma loi sur elle, quand je lui mis des verrous et des portes,
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
Et que je lui dis: Tu viendras jusqu'ici, et tu n'iras pas plus loin; ici s'arrêtera l'orgueil de tes flots?
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Depuis que tu es au monde, as-tu commandé au matin, as-tu marqué à l'aurore sa place,
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
Pour qu'elle saisisse les extrémités de la terre, et que les méchants soient chassés?
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
La terre change de forme comme l'argile sous le cachet, et toutes choses se lèvent comme pour la vêtir.
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
La lumière des méchants leur est ôtée, et le bras des menaçants est rompu.
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
As-tu pénétré jusqu'aux sources de la mer, et t'es-tu promené au fond de l'abîme?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Les portes de la mort se sont-elles découvertes à toi? Et as-tu vu les portes de l'ombre de la mort?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
As-tu compris l'étendue de la terre? Si tu sais tout cela, dis-le!
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Où est le chemin du séjour de la lumière? Et les ténèbres, où est leur demeure?
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
Car tu peux les ramener à leur domaine, et tu connais les sentiers de leur maison!
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Tu le sais; car alors tu étais né, et le nombre de tes jours est grand!
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
As-tu pénétré jusqu'aux trésors de neige? Et as-tu vu les trésors de grêle,
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
Que je réserve pour les temps de détresse, pour le jour de la bataille et du combat?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Par quels chemins se partage la lumière, et le vent d'orient se répand-il sur la terre?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Qui a donné à l'averse ses canaux, et sa voie à l'éclair des tonnerres,
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
Pour faire pleuvoir sur une terre sans habitants, sur un désert sans hommes,
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
Pour abreuver des lieux déserts et désolés, et faire germer et sortir l'herbe?
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
La pluie a-t-elle un père? Ou, qui enfante les gouttes de rosée?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
De quel sein est sortie la glace? Et qui enfante le givre du ciel?
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
Les eaux se dissimulent, changées en pierre, et la surface de l'abîme se prend.
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Peux-tu resserrer les liens des Pléiades, ou détacher les chaînes d'Orion?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Fais-tu sortir en leur temps les signes du zodiaque? Et conduis-tu la grande Ourse avec ses petits?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Connais-tu les lois du ciel? Ou disposes-tu de son pouvoir sur la terre?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Élèves-tu ta voix vers la nuée, pour que des eaux abondantes te couvrent?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Envoies-tu les éclairs? Partent-ils, et te disent-ils: Nous voici?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Qui a mis la sagesse dans les nues, qui a donné au météore l'intelligence?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Qui compte les nuages avec sagesse, qui incline les outres des cieux,
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
Quand la poussière se délaie et se met en fusion, et que les mottes s'agglomèrent?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Chasses-tu pour le lion sa proie, et assouvis-tu la faim des lionceaux,
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
Quand ils se tapissent dans leurs repaires, quand ils sont aux aguets dans les fourrés?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Qui apprête la nourriture au corbeau, quand ses petits crient vers Dieu et volent çà et là, n'ayant rien à manger?
