Hioba 38
1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Then spake Jehovah to Job out of the whirlwind, and said:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Who is this that darkeneth counsel by words without knowledge?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Gird up thy loins like a man! I will ask thee, and answer thou me!
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Where wast thou when I laid the foundations of the earth? Declare, if thou hast understanding!
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Who fixed its dimensions, that thou shouldst know it! Or who stretched out the line upon it?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Upon what were its foundations fixed? And who laid its corner-stone,
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
When the morning stars sang together, And all the sons of God shouted for joy?
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
And who shut up the sea with doors, When it burst forth as from the womb?
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
When I made the clouds its mantle, And thick darkness its swaddling-band;
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
When I appointed for it my bound, And fixed for it bars and doors;
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
And said, Thus far shalt thou come, and no farther, And here shall thy proud waves be stayed!
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Hast thou, in thy life, given charge to the morning, Or caused the day-spring to know its place,
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
That it should lay hold of the ends of the earth, And shake the wicked out of it?
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
It is changed as clay by the seal; And all things stand forth as in rich apparel.
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
But from the wicked their light is withheld, And the high-raised arm is broken.
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Hast thou visited the springs of the sea, And walked through the recesses of the deep?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Have the gates of death been disclosed to thee, And hast thou seen the gates of the shadow of death?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Hast thou surveyed the breadth of the earth? Declare, if thou knowest it all!
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Where is the way to the abode of light? And darkness—where is its dwelling-place?
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
That thou shouldst lead it to its boundary, And that thou shouldst know the paths to its mansion!
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Surely thou knowest; for thou wast then born! And the number of thy years is great!
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Hast thou visited the storehouses of the snow, Or seen the treasuries of the hail,
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
Which I have reserved against the time of trouble, —Against the day of battle and war?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
What is the way to where light is distributed, And the east wind spread abroad upon the earth?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Who hath prepared channels for the rain, And a path for the thunder-flash,
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
To give rain to the land without an inhabitant, To the wilderness wherein is no man;
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
To satisfy the desolate and waste ground, And cause the tender herb to spring forth?
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
Hath the rain a father? Or who hath begotten the drops of the dew?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Out of whose womb came the ice? And who hath gendered the hoar-frost of heaven?
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
The waters are hid as under stone, And the face of the deep becometh solid.
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Canst thou fasten the bands of the Pleiades, Or loosen the chains of Orion?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Canst thou lead forth the Signs in their season, Or guide the Bear with her sons?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Knowest thou the ordinances of the heavens? Hast thou appointed their dominion over the earth?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Canst thou lift up thy voice to the clouds, So that abundance of waters will cover thee?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Canst thou send forth lightnings, so that they will go, And say to thee, “Here we are”?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Who hath put understanding in the reins, And given intelligence to the mind?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Who numbereth the clouds in wisdom? And who poureth out the bottles of heaven,
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
When the dust floweth into a molten mass, And the clods cleave fast together?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Canst thou hunt prey for the lioness, Or satisfy the hunger of the young lions,
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
When they couch in their dens, And lie in wait in the thicket?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Who provideth for the raven his food, When his young ones cry unto God, While they wander about without food?
