Hioba 38
1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Nato Jahve odgovori Jobu iz oluje i reče:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
“Tko je taj koji riječima bezumnim zamračuje božanski promisao?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Bokove svoje opaši k'o junak: ja ću te pitat', a ti me pouči.
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Gdje si bio kad zemlju utemeljih? Kazuj, ako ti je znanje sigurno.
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Znaš li tko joj je mjere odredio i nad njom uže mjerničko napeo?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Na čemu joj počivaju temelji? Tko joj postavi kamen ugaoni
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
dok su klicale zvijezde jutarnje i Božji uzvikivali dvorjani?
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Tko li zatvori more vratnicama kad je navrlo iz krila majčina;
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
kad ga oblakom k'o haljom odjenuh i k'o pelenam' ovih maglom gustom;
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
kad sam njegovu odredio među, vrata stavio sa prijevornicama?
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
Dotle, ne dalje, rekao sam njemu, tu nek' se lomi ponos tvog valovlja!
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Zar si ikad zapovjedio jutru, zar si kazao zori mjesto njeno,
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
da poduhvati zemlju za rubove i da iz nje sve bezbožnike strese;
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
da je pretvori u glinu pečatnu i oboji je k'o kakvu haljinu.
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
Ona uzima svjetlost zlikovcima i pesnicu im lomi uzdignutu.
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Zar si ti prodro do izvora morskih, po dnu bezdana zar si kad hodio?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Zar su ti vrata smrti pokazali; vidje li dveri kraja mrtvih sjena?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Zar si prostranstvo zemlje uočio? Govori, ako ti je znano sve to.
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Koji putovi u dom svjetla vode, na kojem mjestu prebivaju tmine,
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
da ih odvedeš u njine krajeve, da im put k stanu njihovu pokažeš?
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Ti znadeš to, tÓa davno ti se rodi, tvojih dana broj veoma je velik!
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Zar si stigao do riznica snijega i zar si tuče spremišta vidio
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
što ih pričuvah za dane nevolje, za vrijeme boja krvava i rata?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Kojim li se putem dijeli munja kada iskre po svoj zemlji prosipa?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Tko li je jaz iskopao povodnju, tko prokrčio pute grmljavini
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
da bi daždjelo na kraj nenastanjen, na pustinju gdje žive duše nema,
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
da bi neplodnu napojio pustoš, da bi u stepi trava izniknula?
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
Ima li kiša svoga roditelja? Tko je taj koji kapi rose rađa?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Iz čijeg li mraz izlazi krila, tko slanu stvara što s nebesa pada?
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
Kako čvrsnu vode poput kamena i led se hvata površja bezdana?
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Možeš li lancem vezati Vlašiće i razdriješiti spone Orionu,
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
u pravo vrijeme izvesti Danicu, vodit' Medvjeda s njegovim mladima?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Zar poznaješ ti zakone nebeske pa da njima moć na zemlji dodijeliš?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Zar doviknuti možeš oblacima pa da pljuskovi tebe poslušaju?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Zar na zapovijed tvoju munje lijeću i tebi zar se odazivlju: 'Evo nas'?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Tko je mudrost darovao ibisu, tko li je pamet ulio u pijetla?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Tko to mudro prebrojava oblake i tko nebeske izlijeva mjehove
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
dok se zemlja u tijesto ne zgusne i dok se grude njezine ne slijepe?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Zar ćeš ti plijen uloviti lavici ili ćeš glad utažit' lavićima
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
na leglu svojem dok gladni čekaju i vrebaju na žrtvu iz zaklona?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Tko hranu gavranovima pribavlja kad Bogu ptići njegovi cijuču i naokolo oblijeću bez hrane?
