< Hioba 38 >

1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
BOEIPA loh Job te hlipuei khui lamloh a doo tih,
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Mingnah aka tal olthui neh cilsuep aka hmuep sak te unim?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Hlang bangla na pumpu yen lamtah nang kan dawt bangla kai he n'tueng laeh.
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Diklai ka suen vaengah melam na om? Yakmingnah na ming atah thui lah.
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
U loh a khodang a khueh khaw na ming van nim? A soah rhilam aka yueng khaw unim?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
A buenhol te me dongah nim a buen tih, a bangkil lung te unim aka thuinuet?
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
Mincang aisi rhoek rhenten tamhoe uh tih Pathen ca rhoek boeih yuhui uh.
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Tuitunli te a bung lamloh a poh tih a coe vaengah thohkhaih neh a tlaeng.
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
Kai loh cingmai kah a pueinak neh anih kah yinnah hni khaw ka khueh pah.
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
Ka oltlueh he anih ham ka tlueh pah tih thohkalh neh thohkhaih khaw ka khueh pah.
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
He hil ka ti vaengah ha mop lamtah koei boeh. Na hoemdamnah tuiphu te he ah he khueh laeh.
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Namah tue vaengah mincang ke na uen a? Khothaih ke na ming tih amah hmuen ah khothaih a om khaw na ming.
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
Te lamkah halang rhoek khoek ham neh, diklai hmoi a tuuk sak ham khaw.
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
Dikpo kutbuen bangla poehlip tih pueinak bangla pai.
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
Halang rhoek te amamih kah vangnah a hloh pah tih, ban a thueng khaw a tlawt sak.
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Tuitunli kah tuiput la na pawk tih, tuidung kah khenah dongah na pongpa vai a?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Nang taengah dueknah vongka rhoek ah uh tih dueknah hlipkhup vongka te na hmuh a?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Diklai hmuenka duela na yakming nim? A cungkuem la na ming atah thui lah.
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Vangnah aka om longpuei he menim? Hmaisuep kah a hmuen he melae?
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
Te te amah khorhi la na thak van tih a im kah a hawn khaw na yakming van nim?
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Nang n'sak tih na khohnin kah a tarhing a puh daengah ni na ming pueng.
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Vuelsong thakvoh khuila na kun tih rhaelnu thakvoh na hmuh a?
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
Te te rhal tue vaengkah ham khaw, caemrhal neh caemtloek tue vaengkah ham khaw ka tuem pueng.
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Diklai ah kanghawn loh a taekyak tih, vangnah loh a tael longpuei te menim?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Tuilong lungpook ham neh rhaek ol ham longpuei aka tael te unim?
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
A khuiah tongpa aka om pawh khosoek neh hlang aka tal khohmuen ah khaw rhotui aka tlan sak la,
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
khohli rhamrhael neh imrhong aka hah sak la, toitlim annoe aka poe sak la om coeng.
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
Khotlan te a napa om a? Buemtui tuicip te ulong a sak?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Rhaelnu he u kah bungko lamkah nim a thoeng tih, vaan vueltling te ulong a sak?
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
Tui khaw lungto bangla thuh uh tih tuidung hman ah khal.
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Airhitbom kah omngaih omloe te na hlaengtang tih buhol phueihrhui khaw na hlawt thai aya?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Mazzaroth aisi te amah tue vaengah na thoeng sak tih Ayish aisi te a ca rhoek neh na mawt a?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Vaan kah khosing te na ming atah amah kah laithuithainah te diklai ah na khueh a?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Na ol te khomai dongla na huel thai tih tuili tui te na khuk thai a?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Rhaek na tueih vaengah cet uh tih nang taengah, “Kaimih la he,” a ti uh a?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Kodang khuila cueihnah aka khueh te unim? Kopoek khuiah yakmingnah aka pae te unim?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Cueihnah neh khomong aka tae te unim? Vaan tuitang aka thael te unim?
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
Me vaengah lae Laipi a hlawn la a hlom tih dikmuh a man sak?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Sathuengnu hamla maeh na mae pah tih sathuengca kah hingnah na tom pah a?
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
Me vaengah lae a khuisaek ah a ngam uh tih thingpuep khui ah a kol uh?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
A sakah te vangak ham aka tawn pah te unim? A camoe, a camoe uh vaengah tah Pathen taengah bomnah a bih uh dae caak mueh la kho a hmang uh.

< Hioba 38 >