< Hioba 37 >

1 A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
Por lo cual también se estremece mi corazón y salta fuera de su lugar.
2 Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
¡Escuchen atentamente el trueno de su voz y el estruendo que sale de su boca!
3 Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
Suelta sus relámpagos por debajo de todo el cielo, que llegan hasta los confines de la tierra.
4 Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
Tras ellos ruge su voz. Truena ʼEL con voz majestuosa, y aunque sea oída su voz, no los detiene.
5 Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
ʼEL truena con voz maravillosa y hace cosas que no podemos comprender.
6 Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
A la nieve dice: Cae a la tierra. También a la lluvia y al aguacero torrencial.
7 Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
Así hace que todo hombre se retire, para que todos los hombres reconozcan su obra.
8 Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
Las bestias se meten en lugar de descanso y permanecen en sus guaridas.
9 Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
De su cámara viene la tormenta y el frío de los vientos del norte.
10 Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
Por el soplo de ʼEL se forma el hielo y se congelan las amplias aguas.
11 Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
Carga de humedad la densa nube. Dispersa las nubes con sus relámpagos,
12 A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
que giran según su designio para cumplir sus órdenes sobre la superficie de la tierra habitada.
13 A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
Las hace venir, unas veces como azote, otras, a favor de su tierra y otras por misericordia.
14 Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
Oh Job, escucha esto. Detente y considera las maravillas de ʼEL.
15 Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
¿Sabes cuándo ʼEloah las establece y hace fulgurar la luz de su nube?
16 Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
¿Conoces tú el equilibrio de las nubes, las obras prodigiosas de Aquél que es perfecto en conocimiento?
17 Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
¿Por qué están calientes tus ropas cuando la tierra está tranquila a causa del viento del sur?
18 Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
¿Extendiste con Él la bóveda celeste, sólida como un espejo fundido?
19 Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
Muéstranos qué le diremos. Porque no podemos ordenar nuestras ideas a causa de las tinieblas.
20 Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
¿Será necesario informarle lo que yo digo? ¿O debe un hombre desear que sea tragado?
21 Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
Ciertamente no es posible mirar la luz oscurecida por las nubes, pero un viento pasa, y la despeja.
22 Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
Del norte asoma un dorado resplandor. ¡En ʼEloha hay una asombrosa majestad!
23 Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
¡ʼEL-Shadday, a Quien no alcanzamos! Exaltado en poder, Él no hará violencia a la equidad. Es abundante en justicia.
24 Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
Por tanto, los hombres le temen. Él no estima a alguno que cree en su corazón ser sabio.

< Hioba 37 >