Hioba 37
1 A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
Tudi ob tem moje srce trepeta in je premaknjeno iz svojega mesta.
2 Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
Pozorno prisluhnite hrupu njegovega glasu in zvoku, ki gre iz njegovih ust.
3 Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
Tega usmerja pod celotnim nebom in svoje bliskanje do koncev zemlje.
4 Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
Za tem rjovi glas. Grmi z glasom svoje odličnosti in ne bo jih zadržal, ko se zasliši njegov glas.
5 Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
Bog s svojim glasom čudovito grmi. Dela velike stvari, ki jih ne moremo doumeti.
6 Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
Kajti snegu pravi: ›Bodi na zemlji, ‹ podobno majhnemu dežju in velikemu dežju njegove moči.
7 Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
Pečati roko vsakega človeka, da bi vsi ljudje lahko poznali njegovo delo.
8 Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
Potem gredo živali v brloge in ostanejo na svojih mestih.
9 Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
Iz juga prihaja vrtinčast veter in mraz iz severa.
10 Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
Z dihom Boga je dana zmrzal in širina vodá je omejena.
11 Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
Tudi z namakanjem obtežuje debel oblak. Razpršuje svoj svetli oblak.
12 A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
Ta je obrnjen ob njegovih nasvetih, da lahko naredijo karkoli jim zapoveduje na obličju zemeljskega [kroga] na zemlji.
13 A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
Povzroča mu, da pride, bodisi za grajanje ali za njegovo deželo ali za usmiljenje.
14 Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
Prisluhni temu, oh Job. Stoj mirno in preudari čudovita Božja dela.
15 Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
Ali veš, kdaj jih je Bog razporedil in svetlobi svojega oblaka velel, da zasije?
16 Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
Mar poznaš izravnavanja oblakov, čudovita dela njega, ki je popoln v spoznanju?
17 Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
Kako so tvoje obleke tople, ko z južnim vetrom umiri zemljo?
18 Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
Ali si ti z njim razprostrl nebo, ki je močno in kakor staljeno zrcalo?
19 Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
Pouči nas, kaj mu bomo rekli, kajti svojega govora ne moremo urediti zaradi teme.
20 Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
Mar mu bo povedano, da jaz govorim? Če človek govori, bo zagotovo požrt.
21 Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
Sedaj ljudje ne vidimo svetle svetlobe, ki je v oblakih, toda veter gre mimo in jih očisti.
22 Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
Lepo vreme prihaja iz severa. Z Bogom je strašno veličanstvo.
23 Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
Glede Vsemogočnega, ne moremo ga srečati. Odličen je v moči, v sodbi in v obilici pravice. Ne bo prizadel.
24 Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
Ljudje se ga zato bojijo. Ne ozira se na nobenega od tistih, ki so modrega srca.«
