< Hioba 37 >

1 A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
Disto também o meu coração treme, e salta de seu lugar.
2 Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
Ouvi atentamente o estrondo de sua voz, e o som que sai de sua boca,
3 Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
Ao qual envia por debaixo de todos os céus; e sua luz até os confins da terra.
4 Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
Depois disso brama com estrondo; troveja com sua majestosa voz; e ele não retém [seus relâmpagos] quando sua voz é ouvida.
5 Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
Deus troveja maravilhosamente com sua voz; ele faz coisas tão grandes que nós não compreendemos.
6 Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
Pois ele diz à neve: Cai sobre à terra; Como também à chuva: Sê chuva forte.
7 Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
Ele sela as mãos de todo ser humano, para que todas as pessoas conheçam sua obra.
8 Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
E os animais selvagens entram nos esconderijos, e ficam em suas tocas.
9 Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
Da recâmara vem o redemoinho, e dos [ventos] que espalham [vem] o frio.
10 Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
Pelo sopro de Deus se dá o gelo, e as largas águas se congelam.
11 Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
Ele também carrega de umidade as espessas nuvens, [e] por entre as nuvens ele espalha seu relâmpago.
12 A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
Então elas se movem ao redor segundo sua condução, para que façam quanto ele lhes manda sobre a superfície do mundo, na terra;
13 A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
Seja que ou por vara de castigo, ou para sua terra, ou por bondade as faça vir.
14 Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
Escuta isto, Jó; fica parado, e considera as maravilhas de Deus.
15 Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
Por acaso sabes tu quando Deus dá ordem a elas, e faz brilhar o relâmpago de sua nuvem?
16 Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
Conheces tu os equilíbrios das nuvens, as maravilhas daquele que é perfeito no conhecimento?
17 Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
Tu, cujas vestes se aquecem quando a terra se aquieta por causa do [vento] sul,
18 Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
acaso podes estender com ele os céus, que estão firmes como um espelho fundido?
19 Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
Ensina-nos o que devemos dizer a ele; [pois discurso] nenhum podemos propor, por causa das [nossas] trevas.
20 Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
Seria contado a ele o que eu haveria de falar? Por acaso alguém falaria para ser devorado?
21 Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
E agora não se pode olhar para o sol, quando brilha nos céus, quando o vento passa e os limpa.
22 Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
Do norte vem o esplendor dourado; em Deus há majestade temível.
23 Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
Não podemos alcançar ao Todo-Poderoso; ele é grande em poder; porém ele a ninguém oprime [em] juízo e grandeza de justiça.
24 Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
Por isso as pessoas o temem; ele não dá atenção aos que [se acham] sábios de coração.

< Hioba 37 >