Hioba 37
1 A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
| אף-לזאת יחרד לבי ויתר ממקומו |
2 Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
| שמעו שמוע ברגז קלו והגה מפיו יצא |
3 Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
| תחת-כל-השמים ישרהו ואורו על-כנפות הארץ |
4 Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
| אחריו ישאג-קול-- ירעם בקול גאונו ולא יעקבם כי-ישמע קולו |
5 Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
| ירעם אל בקולו נפלאות עשה גדלות ולא נדע |
6 Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
| כי לשלג יאמר-- הוא-ארץ וגשם מטר וגשם מטרות עזו |
7 Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
| ביד-כל-אדם יחתום-- לדעת כל-אנשי מעשהו |
8 Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
| ותבוא חיה במו-ארב ובמעונתיה תשכן |
9 Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
| מן-החדר תבוא סופה וממזרים קרה |
10 Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
| מנשמת-אל יתן-קרח ורחב מים במוצק |
11 Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
| אף-ברי יטריח עב יפיץ ענן אורו |
12 A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
| והוא מסבות מתהפך בתחבולתו לפעלם כל אשר יצום על-פני תבל ארצה |
13 A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
| אם-לשבט אם-לארצו-- אם-לחסד ימצאהו |
14 Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
| האזינה זאת איוב עמד והתבונן נפלאות אל |
15 Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
| התדע בשום-אלוה עליהם והפיע אור עננו |
16 Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
| התדע על-מפלשי-עב מפלאות תמים דעים |
17 Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
| אשר-בגדיך חמים-- בהשקט ארץ מדרום |
18 Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
| תרקיע עמו לשחקים חזקים כראי מוצק |
19 Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
| הודיענו מה-נאמר לו לא-נערך מפני-חשך |
20 Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
| היספר-לו כי אדבר אם-אמר איש כי יבלע |
21 Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
| ועתה לא ראו אור-- בהיר הוא בשחקים ורוח עברה ותטהרם |
22 Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
| מצפון זהב יאתה על-אלוה נורא הוד |
23 Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
| שדי לא-מצאנהו שגיא-כח ומשפט ורב-צדקה לא יענה |
24 Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
| לכן יראוהו אנשים לא-יראה כל-חכמי-לב |
