Hioba 37
1 A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
C’Est aussi ce qui jette la frayeur dans mon cœur et le fait vivement tressauter.
2 Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
Ecoutez attentivement le grondement de sa voix et le roulement qui sort de sa bouche.
3 Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
Il le prolonge sous toute la voûte des cieux, et ses éclairs brillent jusqu’aux extrémités de la terre.
4 Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
A leur suite, c’est un bruit qui rugit: il tonne de sa voix majestueuse, et quand cette voix se fait entendre, il ne les retient plus.
5 Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
Dieu fait retentir merveilleusement la voix de son tonnerre; il accomplit de grandes choses qui dépassent notre connaissance.
6 Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
Car il dit à la neige: "Apparais sur la terre!" II envoie la pluie abondante, ses puissantes averses.
7 Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
Alors il paralyse les bras de tous les hommes, afin que ces hommes, son œuvre à lui, apprennent à le connaître.
8 Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
Et les fauves rentrent dans leur tanière et se terrent dans leur gîte.
9 Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
L’Ouragan surgit de ses retraites, le froid est amené par les vents d’aquilon.
10 Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
Au souffle de Dieu se forme la glace et se contractent les nappes d’eau.
11 Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
Il charge aussi la nue de vapeurs humides, dissémine ses nuages que traversent les éclairs.
12 A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
Et ces nuages se déplacent en tourbillonnant sous son impulsion, en vue de leur besogne, pour exécuter ses ordres sur la surface du globe terrestre.
13 A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
Il les suscite tantôt comme un fléau pour la terre, tantôt comme une source de bienfaits.
14 Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
Ecoute, Job, tout ceci; lève-toi et considère les merveilles de Dieu.
15 Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
Comprends-tu les lois qu’il leur impose et comment il fait briller ses nuages lumineux?
16 Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
Comprends-tu les déploiements de la nuée, les prodiges de Celui qui possède la science parfaite?
17 Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
Toi, dont les vêtements deviennent trop chauds, dès que la terre recouvre le calme sous l’influence du midi,
18 Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
pourrais-tu lui aider à étendre les cieux, solides comme un miroir de métal?
19 Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
Apprends-moi ce que nous pourrions lui dire: dans les ténèbres où nous sommes, nous manquons d’arguments.
20 Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
Devra-t-on lui rendre compte quand je parle? Jamais homme a-t-il demandé à être anéanti?
21 Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
Or donc, personne ne peut regarder le soleil qui brille radieux dans le ciel, lorsque le vent qui passe l’a nettoyé.
22 Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
Si l’or vient du septentrion, Dieu, lui, demeure couvert d’une redoutable majesté.
23 Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
Le Tout-Puissant, nous ne pouvons l’atteindre, lui qui est grand par la force; mais le droit et la parfaite justice, il ne les écrase point!
24 Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
C’Est pourquoi les hommes le révèrent; quant à lui, il n’abaisse ses regards sur aucun des prétendus sages.
