Hioba 37
1 A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
Ja, hierover siddert mijn hart, En springt op van zijn plaats.
2 Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
Hoort, hoort het bulderen van zijn stem, Het gebrom, dat komt uit zijn mond.
3 Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
Langs heel de hemel slingert Hij zijn bliksem, En tot de grenzen der aarde.
4 Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
Zijn stem gromt achter Hem aan, Hij dondert met zijn machtige kreet; Hij houdt de bliksem niet terug, Wanneer zijn stem zich laat horen.
5 Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
Maar ook wonderen wrocht God door zijn stem, Doet grote, onbegrijpelijke dingen!
6 Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
Hij spreekt tot de sneeuw: Val op aarde neer; Tot de regenstromen: Weest hevig!
7 Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
Dan sluit Hij alle mensen op, Opdat ieder sterveling zijn werk erkent;
8 Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
Ook de dieren zoeken hun schuilplaats op, En leggen zich neer in hun holen.
9 Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
Uit zijn kamer komt de wervelwind, Uit zijn voorraadschuren de koude;
10 Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
Door de adem Gods wordt het ijs gestolten, De watervlakte in boeien gelegd;
11 Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
Het zwerk belaadt Hij met dampen, En spreidt zijn lichtende wolken uit.
12 A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
Ze zweven naar alle kanten rond, En gaan, zoals Hij het beschikt, Om te volbrengen, wat Hij hun gebiedt, Op de oppervlakte der aarde:
13 A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
Is het tot straf, ze volbrengen zijn wil; Is het tot zegen, ze voeren hem uit.
14 Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
Job, schenk er uw aandacht aan, Houd op, en let op Gods wonderen!
15 Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
Begrijpt ge, hoe God ze gebiedt, En het licht van zijn wolken doet flitsen;
16 Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
Begrijpt ge iets van het zweven der wolken, Van de wonderwerken van den Alwetende?
17 Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
Gij, wiens kleren te warm zijn, Als de aarde amechtig van de zuidenwind ligt:
18 Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
Kunt gij, evenals Hij, het zwerk tot een uitspansel strijken, Vast als een spiegel van gegoten metaal?
19 Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
Laat mij weten, wat wij Hem zullen zeggen, Wij, die door de duisternis hulpeloos staan!
20 Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
Zal deze wijken wanneer ik het zeg; Worden weggevaagd, als de mens het beveelt?
21 Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
Neen, thans aanschouwt men geen licht, Het is door de wolken verduisterd; Maar een wind steekt op, en bezemt ze weg:
22 Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
En uit het Noorden breekt de goudglans door! God is van ontzagwekkende luister omringd:
23 Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
Wij dringen dus niet tot den Almachtige door! Hij is groot in kracht en gerechtigheid; Hij is de Heer van het recht, die nimmer verdrukt!
24 Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
Daarom moeten de mensen Hem vrezen, Doorgronden Hem al de wijzen niet!
