< Hioba 36 >
1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Elihu talade ytterligare, och sade:
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
Töfva ännu litet, jag vill visa dig det; ty jag hafver ännu på Guds vägnar något säga.
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
Jag vill hemta mitt förstånd fjerranefter, och bevisa, att min skapare är rättvis.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
Mitt tal skall utan tvifvel intet falskt vara; mitt förstånd skall utan fel vara för dig.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Si, Gud förkastar icke de mägtiga; ty han är ock mägtig af hjertans kraft.
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Den ogudaktiga bevarar han icke; utan hjelper den arma till rätta.
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
Han vänder icke sin ögon ifrå den rättfärdiga; och Konungarna låter han sitta på stolenom i evig tid, att de höge blifva.
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
Och om fångar ligga i bojor, och bundne med tåg jämmerliga,
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
Så gifver han dem tillkänna hvad de gjort hafva; och deras odygd, att de hafva brukat våld;
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
Och öppnar dem örat till tuktan, och säger dem, att de skola omvända sig ifrå det orätt är.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
Om de höra och tjena honom, så skola de i godom dagom gamle varda, och lefva med lust.
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Höra de icke, så skola de falla för svärd, och förgås förr än de varda det varse.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
De skrymtare, när vreden kommer uppå dem, ropa de intet, när de fångne ligga;
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
Så skall deras själ dö med qval, och deras lif ibland bolare.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
Men den arma skall han, hjelpa utu hans armod, och öppnar dem arma örat i bedröfvelsen.
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
Han skall taga dig utur ångestens vida mun, den ingen botten hafver, och ditt bord skall hafva ro, uppfyldt med allt godt.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
Men du gör de ogudaktigas sak godan, så att deras sak och rätt blifver behållen.
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Se till, om icke otålighet hafver rört dig i qvalena; eller stora gåfvor icke hafva böjt dig.
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Menar du, att din väldighet skall bestå kunna utan bedröfvelse; eller eljest någon starkhet eller förmåga?
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
Du torf icke begära nattena till att öfverfalla menniskorna i deras rum.
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Vakta dig, och vänd dig icke till det orätt är, såsom du för jämmers skull dig företagit hafver.
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Si, Gud är för hög i sine kraft; ho är en lagförare såsom han är?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Ho vill hemsöka öfver honom hans väg? Och ho vill säga till honom: Du gör orätt?
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Tänk uppå, att du intet vetst hans verk, såsom menniskorna sjunga.
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Ty alla menniskor se det, menniskorna se det fjerran.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Si, Gud är stor och okänd; hans åratal kan ingen utfråga.
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
Han gör vattnet till små droppar, och drifver sina skyar samman till regn;
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
Så att skyarna flyta, och drypa fast uppå menniskorna.
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
Då han tager sig före att skingra sina skyar, och tager sitt täckelse bort;
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
Si, så utbreder han sitt ljus öfver dem, och öfvertäcker hafvet, dädan de komma.
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Ty dermed dömer han folket, och gifver dem mat tillfyllest.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
Han håller händerna före, och betäcker ljuset, och bjuder thy, att det skall igenkomma.
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
Om det samma förkunnar hans herde, och hans boskap om skyn.