< Hioba 36 >

1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Prosseguiu Eliú ainda, dizendo:
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
Espera-me um pouco, e eu te mostrarei que ainda há palavras a favor de Deus.
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
Desde longe trarei meu conhecimento, e a meu Criador atribuirei a justiça.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
Porque verdadeiramente minhas palavras não serão falsas; contigo está um que tem completo conhecimento.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Eis que Deus é grande, porém despreza ninguém; grande ele é em poder de entendimento.
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Ele não permite o perverso viver, e faz justiça aos aflitos.
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
Ele não tira seus olhos do justo; ao contrário, ele os faz sentar com os reis no trono, e [assim] são exaltados.
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
E se estiverem presos em grilhões, e detidos com cordas de aflição,
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
Então ele lhes faz saber as obras que fizeram, e suas transgressões, das quais se orgulharam.
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
E revela a seus ouvidos, para que sejam disciplinados; e lhes diz, para que se convertam da maldade.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
Se ouvirem, e [o] servirem, acabarão seus dias em prosperidade, e seus anos em prazeres.
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Porém se não ouvirem, perecerão pela espada, e morrerão sem conhecimento.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
E os hipócritas de coração acumulam a ira [divina]; e quando ele os amarrar, mesmo assim não clamam.
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
A alma deles morrerá em sua juventude, e sua vida entre os pervertidos.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
Ele livra o aflito de sua aflição, e na opressão ele revela a seus ouvidos.
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
Assim também ele pode te desviar da boca da angústia [para] um lugar amplo, onde não haveria aperto; para o conforto de tua mesa, cheia dos melhores alimentos.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
Mas tu estás cheio do julgamento do perverso; o julgamento e a justiça te tomam.
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Por causa da furor, [guarda-te] para que não sejas seduzido pela riqueza, nem que um grande suborno te faça desviar.
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Pode, por acaso, a tua riqueza te sustentar para que não tenhas aflição, mesmo com todos os esforços de [teu] poder?
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
Não anseies pela noite, em que os povos são tomados de seu lugar.
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Guarda-te, e não te voltes para a maldade; pois por isto que tens sido testado com miséria.
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Eis que Deus é exaltado em seu poder; que instrutor há como ele?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Quem lhe indica o seu caminho? Quem poderá lhe dizer: Cometeste maldade?
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Lembra-te de engrandeceres sua obra, a qual os seres humanos contemplam.
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Todas as pessoas a veem; o ser humano a enxerga de longe.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Eis que Deus é grande, e nós não o compreendemos; não se pode descobrir o número de seus anos.
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
Ele traz para cima as gotas das águas, que derramam a chuva de seu vapor;
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
A qual as nuvens destilam, gotejando abundantemente sobre o ser humano.
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
Poderá alguém entender a extensão das nuvens, [e] os estrondos de seu pavilhão?
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
Eis que estende sobre ele sua luz, e cobre as profundezas do mar.
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Pois por estas coisas ele julga aos povos, e dá alimento em abundância.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
Ele cobre as mãos com o relâmpago, e dá ordens para que atinja o alvo.
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
O trovão anuncia sua presença; o gado também [prenuncia a tempestade] que se aproxima.

< Hioba 36 >