< Hioba 36 >

1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Proseguiu ainda Elihu, e disse:
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
Espera-me um pouco, e mostrar-te-hei que ainda ha razões a favor de Deus.
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
Desde longe repetirei a minha opinião; e ao meu Creador attribuirei a justiça.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
Porque na verdade, as minhas palavras não serão falsas: comtigo está um que é sincero na sua opinião.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Eis que Deus é mui grande, comtudo a ninguem despreza: grande é em força de coração.
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Não deixa viver ao impio, e faz justiça aos afflictos.
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
Do justo não tira os seus olhos; antes estão com os reis no throno; ali os assenta para sempre, e assim são exaltados.
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
E, se estando presos em grilhões, os detem amarrados com cordas de afflicção,
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
Então lhes faz saber a obra d'elles, e as suas transgressões; porquanto prevaleceram n'ellas.
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
E revela-lh'o aos seus ouvidos, para seu ensino; e diz-lhes que se convertam da maldade.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
Se o ouvirem, e o servirem, acabarão seus dias em bem, e os seus annos em delicias.
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Porém se o não ouvirem, á espada os passarão, e expirarão sem conhecimento.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
E os hypocritas de coração amontoam para si a ira; e amarrando-os elle, não clamam por soccorro.
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
A sua alma morre na mocidade, e a sua vida entre os sodomitas.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
Ao afflicto livra, da sua afflicção, e na oppressão o revelará aos seus ouvidos.
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
Assim tambem te desviará da bocca da angustia para um logar espaçoso, em que não haja aperto, e as iguarias da tua mesa serão cheias de gordura.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
E estarás satisfeito com o juizo do impio: o juizo e a justiça te sustentarão.
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Porquanto ha furor, guarda-te de que porventura te não tire de pancada, pois por grande preço te não poderiam retirar d'ali.
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Estimaria elle tanto tuas riquezas, ou alguns esforços da força, que por isso não estivesses em aperto?
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
Não suspires pela noite, em que os povos sejam tomados do seu logar.
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Guarda-te, e não declines para a iniquidade: porquanto n'isto a escolheste, por causa da tua miseria.
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Eis que Deus exalta com a sua força; quem ensina como elle?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Quem lhe pedirá conta do seu caminho? ou, quem lhe disse: Tu commetteste maldade?
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Lembra-te de que engrandeças a sua obra que os homens contemplam.
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Todos os homens a veem, e o homem a enxerga de longe.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Eis que Deus é grande, e nós o não comprehendemos, e o numero dos seus annos se não pode esquadrinhar.
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
Porque faz miudas as gottas das aguas que derramam a chuva do seu vapor.
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
A qual as nuvens distillam e gotejam sobre o homem abundantemente.
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
Porventura tambem se poderão entender as extensões das nuvens, e os estalos da sua tenda?
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
Eis que estende sobre ellas a sua luz, e encobre os altos do mar.
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Porque por estas coisas julga os povos e lhes dá mantimento em abundancia.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
Com as mãos encobre a luz, e faz-lhe prohibição pela que passa por entre ellas.
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
O que dá a entender o seu pensamento, como tambem aos gados, ácerca do temporal que sobe.

< Hioba 36 >