Hioba 36

1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:

Und Elihu fuhr fort und sprach:

2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.

Gedulde dich noch ein wenig, so will ich dich lehren, ich habe noch mehr zu reden für Gott.

3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.

Ich will mein Wissen weither holen und meinem Schöpfer Gerechtigkeit widerfahren lassen!

4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.

Denn wahrlich, meine Reden sind keine Lügen, du hast es mit einem ganz Verständigen zu tun!

5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.

Siehe, Gott ist mächtig, doch verachtet er niemand; groß ist die Kraft seines Herzens.

6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.

Den Gottlosen läßt er nicht leben, aber den Elenden schafft er Recht.

7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.

Er wendet seine Augen nicht ab von den Gerechten und setzt sie auf ewig mit Königen auf den Thron, damit sie herrschen.

8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:

Sind sie aber in Fesseln gebunden, in Banden des Elends gefangen,

9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;

so hält er ihnen ihre Taten und ihre Übertretungen vor; denn sie haben sich überhoben;

10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.

er öffnet ihr Ohr der Bestrafung und befiehlt ihnen, sich von der Bosheit abzukehren.

11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.

Wenn sie dann gehorchen und sich unterwerfen, so werden sie ihre Tage in Glück und ihre Jahre in Wohlfahrt beendigen.

12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.

Gehorchen sie aber nicht, so kommen sie um durchs Schwert und sterben dahin in ihrem Unverstand.

13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.

Denn die, welche ruchlosen Herzens sind, widersetzen sich; sie flehen nicht, wenn er sie gefesselt hat.

14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.

Ihre Seele stirbt in der Jugend und ihr Leben unter den Hurern.

15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.

Den Gedemütigten aber rettet er durch die Demütigung und öffnet durch die Trübsal sein Ohr.

16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.

Und auch dich lockt er aus der Enge in die Weite, da keine Not mehr sein wird, und an einen reichbesetzten Tisch.

17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.

Bist du aber vom Urteil des Gottlosen erfüllt, so werden Urteil und Gericht dich treffen.

18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.

Der Zorn verleite dich ja nicht zur Lästerung, und die Menge des Lösegeldes besteche dich nicht.

19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.

Wird er deinen Reichtum schätzen? Er achtet nicht auf Gold, noch auf alle Anstrengungen der Kraft.

20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.

Sehne dich nicht nach der Nacht, da Völker untergehen werden.

21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.

Hüte dich, wende dich nicht zum Bösen, denn dieses ziehst du dem Leiden vor.

22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?

Siehe, Gott ist erhaben in seiner Kraft, wo ist ein Lehrer wie er?

23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?

Wer will ihn zur Rede stellen über seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: Du hast Unrecht getan?

24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.

Gedenke daran, sein Tun zu erheben; die Menschen sollen es besingen.

25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.

Alle Menschen sehen es ja, der Sterbliche schaut es von ferne.

26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.

Siehe, wie erhaben ist Gott! Wir aber verstehen ihn nicht; die Zahl seiner Jahre hat niemand erforscht.

27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,

Denn er zieht Wassertropfen herauf; sie träufeln als Regen aus seinem Dunst, den die Wolken rieseln lassen,

28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.

sie triefen auf viele Menschen herab.

29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.

Versteht man auch das Ausspannen der Wolken und das Krachen seines Gezelts?

30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?

Siehe, er breitet sein Licht um sich her aus und bedeckt die Gründe des Meeres;

31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.

denn damit richtet er die Völker und gibt Speise die Fülle.

32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)

Seine Hände bedeckt er mit Licht und gebietet ihm, zu treffen.

33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.

Sein Donnern kündigt ihn an, die Herde sein Heraufsteigen [im Gewitter].