Hioba 36
1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Elihu redet weiter und sprach:
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
Harre mir noch ein wenig, ich will dir's zeigen; denn ich habe noch von Gottes wegen etwas zu sagen.
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
Ich will mein Wissen weither holen und beweisen, daß mein Schöpfer recht habe.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
Meine Reden sollen ohne Zweifel nicht falsch sein; mein Verstand soll ohne Tadel vor dir sein.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Siehe, Gott ist mächtig, und verachtet doch niemand; er ist mächtig von Kraft des Herzens.
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Den Gottlosen erhält er nicht, sondern hilft dem Elenden zum Recht.
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten; sondern mit Königen auf dem Thron läßt er sie sitzen immerdar, daß sie hoch bleiben.
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
Und wenn sie gefangen blieben in Stöcken und elend gebunden mit Stricken,
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
so verkündigt er ihnen, was sie getan haben, und ihre Untugenden, daß sie sich überhoben,
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
und öffnet ihnen das Ohr zur Zucht und sagt ihnen, daß sie sich von dem Unrechten bekehren sollen.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
Gehorchen sie und dienen ihm, so werden sie bei guten Tagen alt werden und mit Lust leben.
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Gehorchen sie nicht, so werden sie ins Schwert fallen und vergehen in Unverstand.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
Die Heuchler werden voll Zorns; sie schreien nicht, wenn er sie gebunden hat.
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
So wird ihre Seele in der Jugend sterben und ihr Leben unter den Hurern.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
Aber den Elenden wird er in seinem Elend erretten und dem Armen das Ohr öffnen in der Trübsal.
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
Und auch dich lockt er aus dem Rachen der Angst in weiten Raum, da keine Bedrängnis mehr ist; und an deinem Tische, voll des Guten, wirst du Ruhe haben.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
Du aber machst die Sache der Gottlosen gut, daß ihre Sache und ihr Recht erhalten wird.
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Siehe zu, daß nicht vielleicht Zorn dich verlocke zum Hohn, oder die Größe des Lösegelds dich verleite.
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Meinst du, daß er deine Gewalt achte oder Gold oder irgend eine Stärke oder Vermögen?
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
Du darfst der Nacht nicht begehren, welche Völker wegnimmt von ihrer Stätte.
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Hüte dich und kehre dich nicht zum Unrecht, wie du denn vor Elend angefangen hast.
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Siehe Gott ist zu hoch in seiner Kraft; wo ist ein Lehrer, wie er ist?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Wer will ihm weisen seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: “Du tust Unrecht?”
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Gedenke daß du sein Werk erhebest, davon die Leute singen.
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Denn alle Menschen sehen es; die Leute schauen's von ferne.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Siehe Gott ist groß und unbekannt; seiner Jahre Zahl kann niemand erforschen.
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
Er macht das Wasser zu kleinen Tropfen und treibt seine Wolken zusammen zum Regen,
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
daß die Wolken fließen und triefen sehr auf die Menschen.
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
Wenn er sich vornimmt die Wolken auszubreiten wie sein hoch Gezelt,
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
siehe, so breitet er aus sein Licht über dieselben und bedeckt alle Enden des Meeres.
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Denn damit schreckt er die Leute und gibt doch Speise die Fülle.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
Er deckt den Blitz wie mit Händen und heißt ihn doch wieder kommen.
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
Davon zeugt sein Geselle, des Donners Zorn in den Wolken.
