Hioba 36
1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Elihu redete weiter und sprach:
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
Harre mir noch ein wenig, ich will dir's zeigen; denn ich habe noch von Gottes wegen was zu sagen.
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
Ich will meinen Verstand weit holen und meinen Schöpfer beweisen, daß er recht sei.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
Meine Reden sollen ohne Zweifel nicht falsch sein, mein Verstand soll ohne Wandel vor dir sein.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Siehe, Gott verwirft die Mächtigen nicht; denn er ist auch mächtig von Kraft des Herzens.
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Den Gottlosen erhält er nicht, sondern hilft dem Elenden zum Rechten.
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten und die Könige läßt er sitzen auf dem Thron immerdar, daß sie hoch bleiben.
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
Und wo Gefangene liegen in Stöcken und gebunden mit Stricken elendiglich,
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
so verkündiget er ihnen, was sie getan haben, und ihre Untugend, daß sie mit Gewalt gefahren haben.
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
Und öffnet ihnen das Ohr zur Zucht und sagt ihnen, daß sie sich von dem Unrechten bekehren sollen.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
Gehorchen sie und dienen ihm, so werden sie bei guten Tagen alt werden und mit Lust leben.
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Gehorchen sie nicht, so werden sie ins Schwert fallen und vergehen, ehe sie es gewahr werden.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
Die Heuchler, wenn sie der Zorn trifft, schreien sie nicht, wenn sie gefangen liegen;
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
so wird ihre Seele mit Qual sterben und ihr Leben unter den Hurern.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
Aber den Elenden wird er aus seinem Elend erretten und dem Armen das Ohr öffnen in Trübsal.
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
Er wird dich reißen aus dem weiten Rachen der Angst, die keinen Boden hat; und dein Tisch wird Ruhe haben, voll alles Guten.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
Du aber machst die Sache der Gottlosen gut, daß ihre Sache und Recht erhalten wird.
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Siehe zu, daß dich nicht vielleicht Zorn beweget habe, jemand zu plagen, oder groß Geschenk dich nicht gebeuget habe.
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Meinest du, daß er deine Gewalt achte, oder Gold, oder irgend eine Stärke oder Vermögen?
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
Du darfst der Nacht nicht begehren, die Leute an ihrem Ort zu überfallen.
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Hüte dich und kehre dich nicht zum Unrecht, wie du denn vor Elend angefangen hast.
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Siehe, Gott ist zu hoch in seiner Kraft; wo ist ein Lehrer, wie er ist?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Wer will über ihn heimsuchen seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: Du tust unrecht?
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Gedenke, daß du sein Werk nicht wissest, wie die Leute singen.
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Denn alle Menschen sehen das, die Leute schauen's von ferne.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Siehe, Gott ist groß und unbekannt; seiner Jahre Zahl kann niemand forschen.
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
Er macht das Wasser zu kleinen Tropfen und treibt seine Wolken zusammen zum Regen,
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
daß die Wolken fließen und triefen sehr auf die Menschen.
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
Wenn er vornimmt, die Wolken auszubreiten, wie sein hoch Gezelt,
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
siehe, so breitet er aus seinen Blitz über dieselben und bedecket alle Enden des Meers.
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Denn damit schreckt er die Leute und gibt doch Speise die Fülle.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
Er decket den Blitz wie mit Händen und heißt es doch wiederkommen.
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
Davon zeuget sein Geselle, nämlich des Donners Zorn in Wolken.
