Hioba 36
1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Elihu fuhr nun weiter fort:
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
"Ein wenig warte noch, daß ich dich unterweise! Denn noch spricht manches auch für Gott.
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
Ich muß nur meinen Vortrag weiter ausdehnen; doch werde ich mein Tun rechtfertigen.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
Denn nimmer sollen meine Worte dich enttäuschen, die ich an dich, Rechthaber, richte.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Sieh, Gott ist fest und widerspricht sich nicht; er ist durchaus von festem Sinn.
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Er schenkt dem Frevler nicht das Leben; dem Armen aber gibt er Recht.
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
Von Frommen zieht er nicht die Augen ab; sogar mit Königen läßt er auf dem Thron sie sitzen, in Pracht und Herrlichkeit, und werden sie dann stolz,
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
so legt man sie in Ketten, und sie werden so gefesselt in des Elends Stricken.
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
Dann hält er ihnen vor ihr Treiben, ihre Sünden, daß sie stolz geworden.
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
Und so tut er ihr Ohr der Warnung auf und heißt sie umkehren von Sünden.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
Gehorchen sie in Unterwürfigkeit, dann fließen ihre Tage in Glückseligkeit, in Wonne ihre Jahre hin.
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Doch wenn sie nicht gehorchen, rennen sie ins Dunkle und sie sterben in Verblendung.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
Ruchlose Leute aber wecken Zorn und rufen nicht um Hilfe, wenn er sie fesselt.
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
Hin stirbt so in der Jugendfrische ihre Seele, ihr Leben in der Vollkraft.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
In seinem Elend rettet er den Armen, dieweil er in der Not ihr Ohr eröffnet.
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
Er lockt auch dich aus der Bedrängnis Rachen. An ihre Stelle träte Freiheit, unbeengt, und deines Tisches Schüssel würde voll von Fett.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
Bist du von frevelhaftem Urteil aber voll, dann trifft auch dich gerechtes Urteil.
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Denn Zorn verführe dich nicht zu dem Übermaße, der Streit um Lösung soll dich nicht verleiten.
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Wird's dein Geschrei in Ordnung bringen? Unnötig sind ja all die Kraftanstrengungen.
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
Nicht wünsche dir die Nacht herbei! An ihre Stelle treten Unruhen.
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Nimm dich in acht und kehre nimmer dich dem Frevel zu! Du hast dazu mehr Lust als zu dem Leiden.
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Sieh, Gott ist groß in seiner Macht. Wer ist ein Lehrer gleich wie er?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Wer stellt ihn über seinen Weg zur Rede? Wer sagt nur: 'Du hast schlecht gehandelt'?
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Bedenk, daß du sein Tun des Irrtums zeihst, das andere in Lobliedern besingen!
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Und alle Menschen haben ihre Lust daran; die Sterblichen betrachten es seit fernsten Zeiten.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Sieh, Gott ist alt, weit über unsere Begriffe, und unerforschlich seiner Jahre Zahl.
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
Er zählt die Wassertropfen ab, daß sie in seinen Nebel hin als Regen sickern,
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
den Wolken rieseln lassen, auf viele Menschen niederträufelnd.
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
Wer vollends hätte Einsicht in der Wolken Weite, in das Gedröhne seines Wohngezeltes,
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
wenn er darin sein Rollen weithin tönen läßt und dann des Meeres Quellen niederrinnen?
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Denn damit gibt er Völkern Nahrung, stellt Speise her in großer Menge.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
Er birgt den Blitzstrahl in den Händen, befiehlt ihm, wo er einzuschlagen hat.
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
Er zeigt ihm seinen Freund; den Frevler aber läßt er ihn durchbohren."
