Hioba 36
1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Éliu reprit encore une fois et dit:
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
Attends un peu, et je t’instruirai, car j’ai des paroles encore pour la cause de Dieu;
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
je prendrai mes raisons de haut, et je montrerai la justice de mon Créateur.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
Sois-en sûr, mes discours sont exempts de mensonge; devant toi est un homme sincère en ses jugements.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Voici que Dieu est puissant, mais il ne dédaigne personne; il est puissant par la force de son intelligence.
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Il ne laisse pas vivre le méchant, et il fait justice aux malheureux.
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
Il ne détourne pas ses yeux des justes; il les fait asseoir sur le trône avec les rois, il les établit pour toujours, et ils sont exaltés.
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
Viennent-ils à tomber dans les fers, sont-ils pris dans les liens du malheur,
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
il leur dénonce leurs œuvres, leurs fautes causées par l’orgueil.
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
Il ouvre leur oreille à la réprimande, il les exhorte à se détourner du mal.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
S’ils écoutent et se soumettent, ils achèvent leurs jours dans le bonheur, et leurs années dans les délices.
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Mais s’ils n’écoutent pas, ils périssent par le glaive, ils meurent dans leur aveuglement.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
Les cœurs impies se livrent à la colère, ils ne crient pas vers Dieu quand il les met dans les chaînes.
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
Aussi meurent-ils dans leur jeunesse, et leur vie se flétrit comme celle des infâmes.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
Mais Dieu sauve le malheureux dans sa misère, il l’instruit par la souffrance.
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
Toi aussi, il te retirera de la détresse, pour te mettre au large, en pleine liberté, et ta table sera dressée et chargée de mets succulents.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
Mais si tu combles la mesure de l’impie, tu en porteras la sentence et la peine.
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Crains que Dieu irrité ne t’inflige un châtiment, et que tes riches offrandes ne t’égarent.
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Tes cris te tireront-ils de la détresse, et même toutes les ressources de la force?
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
Ne soupire pas après la nuit, durant laquelle les peuples sont anéantis sur place.
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Prends garde de te tourner vers l’iniquité, car tu la préfères à l’affliction.
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Vois: Dieu est sublime dans sa puissance! Quel maître est semblable à lui?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Qui lui trace la voie qu’il doit suivre? Qui peut lui dire: « Tu as mal fait? »
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Songe plutôt à glorifier ses œuvres, que les hommes célèbrent dans leurs chants.
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Tout homme les admire, le mortel les contemple de loin.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Dieu est grand au-dessus de toute science, le nombre de ses années est impénétrable.
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
Il attire les gouttes d’eau, qui se répandent en pluie sous leur poids.
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
Les nuées la laissent couler, et tomber sur la masse des hommes.
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
Qui comprendra l’expansion des nuages, et le fracas de la tente du Très-Haut?
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
Tantôt il étend autour de lui sa lumière, tantôt il se cache comme au fond de la mer.
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
C’est ainsi qu’il exerce sa justice sur les peuples, et qu’il donne la nourriture avec abondance.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
Il prend la lumière dans ses mains, et lui marque le but à atteindre.
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
Son tonnerre l’annonce, l’effroi des troupeaux annonce son approche.
