Hioba 36
1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak:
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen;
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet;
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht,
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig!
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen,
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan;
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde;
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt:
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood!
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen,
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan;
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht.
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn;
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht!
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd?
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen,
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten!
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel,
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten;
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent?
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt.
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel;
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!
