Hioba 36
1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Zatím přidal Elihu, a řekl:
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
Postrp mne maličko, a oznámímť šíře; neboť mám ještě, co bych za Boha mluvil.
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
Vynesu smysl svůj zdaleka, a stvořiteli svému přivlastním spravedlnost.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
V pravdě, žeť nebudou lživé řeči mé; zdravě smýšlejícího máš mne s sebou.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Aj, Bůh silný mocný jest, aniž svých zamítá; silný jest, a srdce udatného.
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Neobživuje bezbožného, chudým pak k soudu dopomáhá.
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
Neodvrací od spravedlivého očí svých, nýbrž s králi na stolici sází je na věky, i bývají zvýšeni.
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
Pakli by poutami sevříni byli, zapleteni jsouce provazy ssoužení:
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
Tudy jim v známost uvodí hřích jejich, a že přestoupení jejich se ssilila.
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
A tak otvírá sluch jejich, aby se napravili, anobrž mluví jim, aby se navrátili od nepravosti.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
Uposlechnou-li a budou-li jemu sloužiti, stráví dny své v dobrém, a léta svá v potěšení.
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Pakli neuposlechnou, od meče sejdou, a pozdychají bez umění.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
Nebo kteříž jsou nečistého srdce, přivětšují hněvu, aniž k němu volají, když by je ssoužil.
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
Protož umírá v mladosti duše jejich, a život jejich s smilníky.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
Vytrhuje, pravím, ssouženého z jeho ssoužení, a ty, jejichž sluch otvírá, v trápení.
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
A tak by i tebe přenesl z prostředku úzkosti na širokost, kdež není stěsnění, a byl by pokojný stůl tvůj tukem oplývající.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
Ale ty zasloužils, abys jako bezbožný souzen byl; soud a právo na tě dochází.
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Jistě strach, aby tě neuvrhl Bůh u větší ránu, tak že by jakkoli veliká výplaty mzda, tebe nevyprostila.
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Zdaliž by sobě co vážil bohatství tvého? Jistě ani nejvýbornějšího zlata, ani jakékoli síly neb moci tvé.
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
Nechvátejž tedy k noci, v kterouž odcházejí lidé na místo své.
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Hleď, abys se neohlédal na marnost, zvoluje ji raději, nežli ssoužení.
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Aj, Bůh silný nejvyšší jest mocí svou. Kdo jemu podobný učitel?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Kdo jemu vyměřil cestu jeho? Kdo jemu smí říci: Èiníš nepravost?
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Pamětliv buď raději, abys vyvyšoval dílo jeho, kteréž spatřují lidé,
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Kteréž, pravím, všickni lidé vidí, na něž člověk patří zdaleka.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Nebo Bůh silný tak jest veliký, že ho nemůžeme poznati, počet let jeho jest nevystižitelný.
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
On zajisté vyvodí krůpěje vod, kteréž vylévají déšť z oblaků jeho,
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
Když se rozpouštějí oblakové, a kropí na mnohé lidi.
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
(Anobrž vyrozumí-li kdo roztažení oblaků, a zvuku stánku jeho,
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
Jak rozprostírá nad ním světlo své, aneb všecko moře přikrývá?
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Skrze ty věci zajisté tresce lidi, a též dává pokrmu hojnost.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
Oblaky zakrývá světlo, a přikazuje mu ukrývati se za to, co je potkává.)
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
Ohlašuje o něm zvuk jeho, též dobytek, a to hned, když pára zhůru vstupuje.
