< Hioba 36 >

1 Do tego przydał Elihu, i rzekł:
Elihu loh koep a cong tih,
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
“Kamah taengah bet m'bulbo uh lamtah nangmih te olthui khaw Pathen yueng la koep kan thui eh.
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
Ka poeknah he khohla lamloh kam phueih tih duengnah he kai aka saii ham ni ka khueh.
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
Ka olthui he a honghi pawt dongah nang taengkah lungming khaw a cuemthuek ham tueng pai.
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Pathen tah khuet tih lungbuei thadueng a khuet te a sit moenih ne.
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
Halang te hlun pawt tih mangdaeng te tiktamnah la a paek.
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
A mik te hlangdueng taeng lamloh khap pawt tih manghai rhoek te ngolkhoel dongah a ngol sak. Te phoeiah amih a yoeyah la a thuung tih a sang sak.
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
Tedae hmaipom neh pin uh tih phacip phabaem rhuihet neh a tuuk uh atah,
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
Amih kah bisai neh a boekoeknah dongah a len uh te khaw amih taengah a thui pah.
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
Thuituennah hamla amih hna te a vueh pah tih boethae lamloh mael hamla a thui pah.
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
A hnatun uh tih tho a thueng koinih a khohnin then neh thok tih a kum te a naepnoi la boeih.
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
Tedae a hnatun uh pawt atah pumcumnah neh a paan uh vetih mingnah aka tal bangla pal uh ni.
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
Lungbuei lailak rhoek loh thintoek a khueh uh tih amih a khih vaengah pataeng bomnah bih pawh.
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
Amih hinglu te camoe la, a hingnah khaw hlanghalh lakli ah duek.
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
A phacip phabaem vaengah mangdaeng khaw a pumcum sak tih a hna te nennah neh a toeh.
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
Rhal ka lamloh hmuenka la nang m'poh. Te lam te mangdaeng mangtok om pawt tih na caboei dongkah mongnah maehhloi ngang.
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
Halang kah dumlai khaw na cung sak tih dumlai neh laitloeknah loh m'moep.
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
Kosi loh nang te boeinah neh m'vuet ve ne. Te dongah tlansum cungkuem loh nang m'phaelh boel.
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
Rhal khuiah pawt khaw, na bombihnah neh thadueng, thayung boeih loh m'khoembael aya?
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
A hmuikah pilnam a khum sak ham khoyin khaw hloem aih boeh.
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
Ngaithuen, boethae taengla mael boeh. Te te phacip phabaem lakah te na tuek coeng te.
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
Pathen tah amah thadueng neh thaphoh uh coeng ke. Amah bangla unim aka saya?
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
Anih ham a longpuei te u long nim a tae pah tih u long nim, 'Dumlai na saii,’ a ti nah.
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
Amah kah bisai na rhoeng sak ham te poek. Te ni hlang rhoek loh a hlai uh.
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
Hlang boeih loh te te a hmuh uh tih hlanghing loh khohla lamkah a paelki.
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Pathen tah a len dongah a kum tarhing te m'ming uh lek pawt tih khenah lek pawh.
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
Tui dongkah aangpi a yoek tih khotlan te a tuihu lamloh a ciil.
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
Khomong khaw cip tih hlang soah muep pha.
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
Khomai maiyan neh a dungtlungim kah pang ol a yakming mai ngawn.
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
A vangnah loh a taengah a kah tih tuitunli yung duela a khuk.
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Te nen te pilnam taengah lai a tloek tih a yet taengah caak a paek.
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
A kut dongkah vangnah loh a khuk tih phek a cuuk ham khaw te te a uen.
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
A khohum loh amah kawng te a doek tih boiva pataeng thintoek neh cet.

< Hioba 36 >