Hioba 35

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:

Igitur Eliu hæc rursum locutus est:

2 I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?

Numquid æqua tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: Iustior sum Deo?

3 Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?

Dixisti enim: Non tibi placet quod rectum est: vel quid tibi proderit, si ego peccavero?

4 Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.

Itaque ego respondebo sermonibus tuis, et amicis tuis tecum.

5 Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.

Suspice cælum et intuere, et contemplare æthera quod altior te sit.

6 Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?

Si peccaveris, quid ei nocebis? et si multiplicatæ fuerint iniquitates tuæ, quid facies contra eum?

7 Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?

Porro si iuste egeris, quid donabis ei, aut quid de manu tua accipiet?

8 Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.

Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua: et filium hominis adiuvabit iustitia tua.

9 Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,

Propter multitudinem calumniatorum clamabunt: et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum.

10 Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?

Et non dixit: Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte,

11 Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.

Qui docet nos super iumenta terræ, et super volucres cæli erudit nos.

12 Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.

Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum.

13 Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.

Non ergo frustra audiet Deus, et Omnipotens causas singulorum intuebitur.

14 Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,

Etiam cum dixeris: Non considerat: iudicare coram illo, et expecta eum.

15 Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.

Nunc enim non infert furorem suum, nec ulciscitur scelus valde.

16 Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.

Ergo Iob frustra aperit os suum, et absque scientia verba multiplicat.