Hioba 35

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:

Und es hob an Elihu und sprach:

2 I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?

Achtest du das für Recht, daß du sprichst: “Ich bin gerechter denn Gott”?

3 Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?

Denn du sprichst: “Wer gilt bei dir etwas? Was hilft es, ob ich nicht sündige?”

4 Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.

Ich will dir antworten ein Wort und deinen Freunden mit dir.

5 Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.

Schaue gen Himmel und siehe; und schau an die Wolken, daß sie dir zu hoch sind.

6 Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?

Sündigst du, was kannst du ihm Schaden? Und ob deiner Missetaten viel ist, was kannst du ihm tun?

7 Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?

Und ob du gerecht seist, was kannst du ihm geben, oder was wird er von deinen Händen nehmen?

8 Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.

Einem Menschen, wie du bist, mag wohl etwas tun deine Bosheit, und einem Menschenkind deine Gerechtigkeit.

9 Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,

Man schreit, daß viel Gewalt geschieht, und ruft über den Arm der Großen;

10 Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?

aber man fragt nicht: “Wo ist Gott, mein Schöpfer, der Lobgesänge gibt in der Nacht,

11 Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.

der uns klüger macht denn das Vieh auf Erden und weiser denn die Vögel unter dem Himmel?”

12 Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.

Da schreien sie über den Hochmut der Bösen, und er wird sie nicht erhören.

13 Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.

Denn Gott wird das Eitle nicht erhören, und der Allmächtige wird es nicht ansehen.

14 Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,

Nun sprichst du gar, du wirst ihn nicht sehen. Aber es ist ein Gericht vor ihm, harre sein nur!

15 Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.

ob auch sein Zorn so bald nicht heimsucht und er sich's nicht annimmt, daß so viel Laster da sind.

16 Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.

Darum hat Hiob seinen Mund umsonst aufgesperrt und gibt stolzes Gerede vor mit Unverstand.