Hioba 35

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:

Und Elihu antwortete und sprach:

2 I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?

Achtest du das für recht, daß du sprichst: Ich bin gerechter denn Gott?

3 Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?

Denn du sprichst: Wer gilt bei dir etwas? Was hilft's, ob ich mich ohne Sünde mache?

4 Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.

Ich will dir antworten ein Wort und deinen Freunden mit dir.

5 Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.

Schaue gen Himmel und siehe, und schaue an die Wolken, daß sie dir zu hoch sind.

6 Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?

Sündigest du, was kannst du mit ihm machen? Und ob deiner Missetat viel ist, was kannst du ihm tun?

7 Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?

Und ob du gerecht seiest, was kannst du ihm geben, oder was wird er von deinen Händen nehmen?

8 Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.

Einem Menschen, wie du bist, mag wohl etwas tun deine Bosheit und einem Menschenkinde deine Gerechtigkeit.

9 Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,

Dieselbigen mögen schreien, wenn ihnen viel Gewalt geschieht, und rufen über den Arm der Großen,

10 Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?

die nicht danach fragen, wo ist Gott, mein Schöpfer, der das Gesänge macht in der Nacht,

11 Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.

der uns gelehrter macht denn das Vieh auf Erden und weiser denn die Vögel unter dem Himmel?

12 Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.

Aber sie werden da auch schreien über den Hochmut der Bösen, und er wird sie nicht erhören.

13 Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.

Denn Gott wird das Eitle nicht erhören, und der Allmächtige wird es nicht ansehen.

14 Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,

Dazu sprichst du, du werdest ihn nicht sehen. Aber es ist ein Gericht vor ihm; harre sein nur,

15 Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.

ob sein Zorn bald nicht heimsucht, und sich nicht annimmt, daß so viel Laster da sind.

16 Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.

Darum hat Hiob seinen Mund umsonst aufgesperrt und gibt stolze Teiding vor mit Unverstand.