Hioba 35

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:

Elihu hob sodann wieder an und sprach:

2 I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?

Hälst du das Recht, nennst du das “meine Gerechtigkeit vor Gott”,

3 Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?

daß du fragst, was sie dir nütze? “Was hilft mir's mehr, als wenn ich sündige?”

4 Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.

Ich will dir Antwort geben und deinen Freunden mit dir.

5 Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.

Schau zum Himmel auf und sieh, blicke hinauf zu den Wolken, die hoch über dir sind.

6 Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?

Wenn du sündigst, was kannst du ihm thun? und sind deiner Übertretungen viel, was schadest du ihm?

7 Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?

Bist du fromm, was schenkst du ihm, oder was empfängt er aus deiner Hand?

8 Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.

Den Mann, wie du einer bist, geht dein Frevel an, und das Menschenkind deine Frömmigkeit!

9 Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,

Man schreit wohl über der Bedrückungen Menge, klagt über den Arm der Großen,

10 Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?

doch keiner sagt: “Wo ist Gott mein Schöpfer, der Lobgesänge schenkt in der Nacht,

11 Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.

der uns belehrt vor den Tieren des Feldes und vor den Vögeln unter dem Himmel und Weisheit giebt?”

12 Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.

Dann schreit man denn, ohne Erhörung bei ihm zu finden, über den Übermut der Bösen.

13 Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.

Nein, Nichtiges erhört Gott nicht, und der Allmächtige beachtet es nicht,

14 Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,

geschweige, da du sagst, du sehest ihn nicht; der Streit liege ihm vor und du harrtest sein.

15 Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.

Und nun, weil sein Zorn nicht gestraft hat, soll er um die Vergehung gar nicht gewußt haben!

16 Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.

Hiob aber that seinen Mund auf zu leerem Gerede; ohne Einsicht macht er viel Redens.