< Hioba 34 >

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:
Och Elihu svarade, och sade:
2 Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
Hörer, I vise, mitt tal, och I förståndige, akter på mig;
3 Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
Ty örat pröfvar talet, och munnen smakar maten.
4 Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
Låt oss utvälja en dom, att vi måge emellan oss känna hvad godt är.
5 Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
Ty Job hafver sagt: Jag är rättfärdig, och Gud hafver förvägrat mig min rätt.
6 I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
Jag måste ljuga, om jag än rätt hade; jag varder plågad af min skott, om jag än det intet förskyllat hade.
7 Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
Ho är en sådana, som Job; som gabberi dricker såsom vatten,
8 A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
Och går på vägenom med illgerningsmän, så att han vandrar med ogudaktiga män?
9 Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
Ty han hafver sagt: Om än någor rätt färdig vore, så gäller han dock intet när Gudi.
10 Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
Hörer mig, I vise män: Bort det, att Gud skulle vara ogudaktig, och den Allsmägtige orättvis;
11 Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
Utan han lönar menniskone, efter som hon hafver förtjent; och drabbar uppå hvar och en efter hans gerningar.
12 A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
Utan tvifvel, Gud fördömer ingen med orätt, och den Allsmägtige böjer icke rätten.
13 Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
Ho hafver skickat det uppå jordene är, och ho hafver satt hela jordenes krets?
14 Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
Om han det toge sig före, kunde han allas anda och lif till sig samla;
15 Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
Allt kött vorde tillhopa förgåendes, och menniskan vorde åter till asko igen.
16 Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
Hafver du förstånd, så hör detta, och gif akt på mins tals röst.
17 Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
Skulle någon fördenskull tvinga rätten, att han hatar honom? Och derföre att du stolt äst, skulle du fördenskull fördöma den rättfärdiga?
18 Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
Skulle någor säga till Konungen: Du Belial? och till Förstarna: I ogudaktige?
19 Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
Den dock icke ser på Förstarnas person, och känner icke mer den härliga än den fattiga; förty de äro alle hans handaverk.
20 Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
Med hast måste menniskorna dö, och om midnattstid förskräckas och förgås; de mägtige varda kraftlöse borttagne.
21 Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
Ty hans ögon se uppå hvars och ens vägar, och han skådar alla deras gånger.
22 Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
Intet mörker eller skygd är, att ogerningsmän måga sig der fördölja;
23 Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
Ty det varder ingom tillstadt, att han kommer med Gud till rätta.
24 Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
Han förgör många stolta, som icke stå till att räkna; och sätter andra i deras stad;
25 Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
Derföre, att han känner deras gerningar; och omstörter dem om nattena, att de skola sönderkrossade varda.
26 Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
Han kastar de ogudaktiga uti en hop, der man gerna ser det;
27 Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
Derföre, att de icke hafva följt honom efter, och förstodo ingen af hans vägar;
28 Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
Att de fattigas rop skulle komma inför honom, och han dens eländas rop höra måtte.
29 Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
Om han frid gifver, ho vill fördöma? Och om han förskyler anletet, ho vill se uppå honom ibland folken och menniskorna?
30 Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
Så låter han nu en skrymtare regera, till att plåga folket.
31 Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
För Guds skull vill jag lida talet, och icke förmenat.
32 Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
Hafver jag icke drabbat rätt, lär du mig bättre; hafver jag orätt handlat, vill jag icke göra så mer.
33 Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
Man vänter nu svar af dig; ty du förkastar all ting, och du hafver begynt det, och icke jag. Vetst du nu något, så tala.
34 Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
Visa män låter jag väl tala, och en vis man hörer mig.
35 Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
Men Job talar ovisliga, och hans ord äro icke vis.
36 Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
Min Fader, låt Job försökt varda allt intill ändan, derföre att han vänder sig till orättfärdiga menniskor.
37 Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
Han hafver utöfver sina synd ännu dertill hädat; derföre låt honom inför oss slagen varda; och träte sedan med sinom ordom inför Gud.

< Hioba 34 >