< Hioba 34 >

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:
Елиху а луат дин ноу кувынтул ши а зис:
2 Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
„Аскултаць, ынцелепцилор, кувинтеле меле! Луаць аминте ла мине, причепуцилор!
3 Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
Кэч урекя деосебеште кувинтеле кум густэ черул гурий букателе.
4 Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
Сэ алеӂем че есте дрепт, сэ ведем ынтре ной че есте бун.
5 Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
Йов а зис: ‘Сунт невиноват Ши Думнезеу ну вря сэ-мь дя дрептате;
6 I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
ам дрептате ши трек дрепт минчинос; рана мя есте жалникэ, ши сунт фэрэ пэкат.’
7 Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
Есте вреун ом ка Йов, каре сэ бя батжокура ка апа,
8 A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
каре сэ умбле ын товэрэшия челор че фак рэу, каре сэ мяргэ мынэ ын мынэ ку чей нелеӂюиць?
9 Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
Кэч ел а зис: ‘Ну-й фолосеште нимик омулуй сэ-шь пунэ плэчеря ын Думнезеу.’
10 Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
Аскултаци-мэ дар, оамень причепуць! Департе де Думнезеу недрептатя, департе де Чел Атотпутерник фэрэделеӂя!
11 Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
Ел дэ омулуй дупэ фаптеле луй, рэсплэтеште фиекэруя дупэ кэиле луй.
12 A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
Ну, негрешит, Думнезеу ну сэвыршеште фэрэделеӂя; Чел Атотпутерник ну калкэ дрептатя.
13 Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
Чине Л-а ынсэрчинат сэ кырмуяскэ пэмынтул? Чине Й-а дат лумя ын грижа Луй?
14 Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
Дакэ ну с-ар гынди декыт ла Ел, дакэ Шь-ар луа ынапой духул ши суфларя,
15 Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
тот че есте карне ар пери деодатэ ши омул с-ар ынтоарче ын цэрынэ.
16 Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
Дакэ ай причепере, аскултэ лукрул ачеста, я аминте ла гласул кувинтелор меле!
17 Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
Оаре ар путя сэ домняскэ ун врэжмаш ал дрептэций? Ши вей осынди ту пе Чел дрепт, пе Чел путерник,
18 Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
каре стригэ кэтре ымпэраць: ‘Нетребничилор!’ Ши кэтре домниторь: ‘Нелеӂюицилор!’,
19 Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
каре ну каутэ ла фаца челор марь ши ну фаче деосебире ынтре богат ши сэрак, пентру кэ тоць сунт лукраря мынилор Луй?
20 Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
Ынтр-о клипэ, ей ышь перд вяца. Ла мезул нопций, ун попор се клатинэ ши пере. Чел путерник пере, фэрэ аместекул мыний вреунуй ом.
21 Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
Кэч Думнезеу веде пуртаря тутурор, привеште паший фиекэруя.
22 Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
Ну есте нич ынтунерик, нич умбрэ а морций унде сэ се поатэ аскунде чей че фак фэрэделеӂя.
23 Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
Думнезеу н-аре невое сэ привяскэ мултэ време ка сэ трагэ пе ун ом ла жудекатэ ынаинтя Луй.
24 Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
Ел здробеште пе чей марь фэрэ черчетаре ши пуне пе алций ын локул лор.
25 Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
Кэч Ел куноаште фаптеле лор: ноаптя ый рэстоарнэ, сунт здробиць.
26 Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
Ый ловеште ка пе ниште нелеӂюиць ын фаца тутурор.
27 Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
Абэтынду-се де ла Ел ши пэрэсинд тоате кэиле Луй,
28 Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
ей ау фэкут сэ се ыналце ла Думнезеу стригэтул сэракулуй. Й-ау ындрептат луаря аминте ла стригэтул челуй ненорочит.
29 Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
Дакэ дэ Ел паче, чине поате с-о тулбуре? Дакэ Ышь аскунде Ел Фаца, чине поате сэ-Л вадэ? Ла фел Се поартэ фие ку ун попор, фие ку ун ом,
30 Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
пентру ка нелеӂюитул сэ ну май стэпыняскэ ши сэ ну май фие о курсэ пентру попор.
31 Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
Кэч а зис ел вреодатэ луй Думнезеу: ‘Ам фост педепсит, ну вой май пэкэтуи;
32 Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
аратэ-мь че ну вэд; дакэ ам фэкут недрептэць, ну вой май фаче’?
33 Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
Оаре дупэ пэреря та ва фаче Думнезеу дрептате? Ту лепезь, ту алеӂь, ши ну еу; Спуне дар че штий!
34 Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
Оамений ку причепере вор фи де пэреря мя, ынцелептул каре м-аскултэ ва гынди ка мине:
35 Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
Йов ворбеште фэрэ причепере, ши кувынтэриле луй сунт липсите де жудекатэ.
36 Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
Сэ фие ынчеркат дар май департе, фииндкэ рэспунде ка чей рэй!
37 Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
Кэч адаугэ ла грешелиле луй пэкате ной; бате дин палме ын мижлокул ностру, ышь ынмулцеште кувинтеле ымпотрива луй Думнезеу.”

< Hioba 34 >