Hioba 34
1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:
Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:
2 Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
Audite, sapientes, verba mea: et eruditi, auscultate me.
3 Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
Auris enim verba probat, et guttur escas gustu dijudicat.
4 Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
Judicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
Quia dixit Job: Justus sum, et Deus subvertit judicium meum.
6 I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
In judicando enim me mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
Quis est vir ut est Job, qui bibit subsannationem quasi aquam:
8 A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
9 Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
Ideo, viri cordati, audite me: absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
Opus enim hominis reddet ei, et juxta vias singulorum restituet eis.
12 A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet judicium.
13 Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem quem fabricatus est?
14 Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei:
17 Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
numquid qui non amat judicium sanari potest? et quomodo tu eum qui justus est in tantum condemnas?
18 Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
Qui dicit regi: Apostata; qui vocat duces impios;
19 Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
qui non accipit personas principum, nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum ejus sunt universi.
20 Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi: et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
Oculi enim ejus super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem,
23 Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in judicium.
24 Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
Novit enim opera eorum, et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
Quasi impios percussit eos in loco videntium:
27 Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias ejus intelligere noluerunt:
28 Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, et super gentes, et super omnes homines?
30 Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
Si erravi, tu doce me; si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
34 Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
Job autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
Pater mi, probetur Job usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis:
37 Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad judicium provocet sermonibus suis Deum.
