Hioba 34

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:

Elihu hob dann wieder an und sagte:

2 Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.

»Vernehmt, ihr Weisen, meine Worte und, ihr Einsichtigen, schenkt mir Gehör!

3 Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.

denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speisen kostet.

4 Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.

Wir wollen doch prüfend das Recht finden, wollen gemeinsam erforschen, was gut ist.

5 Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:

Denn Hiob hat behauptet: ›Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht vorenthalten;

6 I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.

trotz meines Rechtes soll ich ein Lügner sein! Tödlich steckt sein Pfeil in mir, ohne daß ich mich verschuldet habe!‹«

7 Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?

»Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerrede trinkt wie Wasser

8 A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?

und in Gemeinschaft mit Übeltätern getreten ist und mit Frevlern Umgang pflegt?

9 Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.

Denn er hat behauptet: ›Der Mensch hat keinen Nutzen davon, daß er mit Gott die Freundschaft aufrecht hält.‹

10 Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.

Darum hört mich an, ihr einsichtsvollen Männer! Fern bleibe der Vorwurf von Gott, daß er Frevel verübe, und vom Allmächtigen, daß er Unrecht tue!

11 Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.

Nein, was der Mensch tut, das vergilt er ihm und läßt es jedem nach seinem Lebenswandel ergehen.

12 A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.

Ja wahrlich, Gott handelt nicht frevelhaft, und der Allmächtige beugt das Recht nicht.

13 Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?

Wer hat die Erde seiner Obhut anvertraut und wer den ganzen Erdkreis hergestellt?

14 Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:

Wenn er nur an sich selbst dächte, seinen Geist und seinen Odem in sich zurückzöge,

15 Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.

so müßte alles Fleisch insgesamt verscheiden und der Mensch wieder zu Staub werden.

16 Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.

Wenn du also verständig bist, so höre dies und gib wohl acht, wie meine Worte lauten!

17 Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?

Kann auch, wer das Recht haßt, ein Gemeinwesen leiten? Oder willst du den Allgerechten verdammen,

18 Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!

ihn, der zum Könige sagt: ›Du Nichtswürdiger!‹ und zu den Hochgestellten: ›Du Bösewicht!‹,

19 Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.

ihn, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Vornehmen nicht vor dem Geringen bevorzugt, weil sie ja alle das Werk seiner Hände sind.

20 Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.

In einem Augenblick sterben sie, und mitten in der Nacht wird ein Volk erschüttert und muß dahinfahren, und Machthaber beseitigt er, ohne die Hand zu rühren.

21 Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.

Denn seine Augen sind auf die Wege eines jeden Menschen gerichtet, und er sieht alle seine Schritte:

22 Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.

da gibt es kein Dunkel und keine noch so dichte Finsternis, daß die Frevler sich darin verbergen könnten.

23 Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.

Denn er braucht einen Menschen nicht erst lange zu beobachten, damit er vor Gott zum Gericht erscheine:

24 Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.

nein, er zerschmettert Gewalthaber ohne Untersuchung und läßt andere an ihre Stelle treten.

25 Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.

Somit kennt er ihre Taten wohl und stürzt sie über Nacht, so daß sie zermalmt werden.

26 Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.

Als Frevler, die sie sind, geißelt er sie vor aller Augen

27 Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:

zur Strafe dafür, daß sie von ihm abgefallen sind und alle seine Wege unbeachtet gelassen haben,

28 Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.

so daß sie den Hilferuf des Armen zu ihm hinaufdringen ließen und er den Notschrei der Bedrückten vernehmen mußte.

29 Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,

Verhält er sich aber ruhig, wer darf ihn verdammen? Und verhüllt er sein Angesicht, wer kann ihn schauen? So waltet er sowohl über Völkern als auch über einzelnen Menschen gleicherweise,

30 Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.

damit nicht ruchlose Menschen die Herrschaft führen, Leute, welche Fallstricke für das Volk sein würden.«

31 Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.

»Denn soll etwa Gott zu dir sagen: ›Ich habe mich geirrt; will (aber) nicht wieder verkehrt handeln?

32 Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.

Über das, was ich nicht sehe, belehre du mich; wenn ich unrecht gehandelt habe, will ich es nicht wieder tun.‹

33 Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.

Soll er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du unzufrieden bist, und sagen: ›Du hast das Bessere zu bestimmen, nicht ich; was du also weißt, das sprich aus!‹?

34 Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,

Verständige Leute werden mir zugestehen und jeder weise Mann, der mir zuhört:

35 Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.

›Hiob redet ohne Einsicht, und seine Worte sind nicht wohlbedacht.‹

36 Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.

O daß doch Hiob fort und fort geprüft würde wegen seiner Widerreden nach Art der Frevler!

37 Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.

Denn zu seiner Verfehlung fügt er noch den Abfall (von Gott) hinzu: er höhnt laut in unserer Mitte und macht viel Redens gegen Gott.«