Hioba 34
1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:
Og Elihu tog til Orde og sagde:
2 Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
Hør mine Ord, I vise, I forstandige Mænd, laan mig Øre!
3 Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
Thi Øret prøver Ord, som Ganen smager paa Mad;
4 Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
lad os udgranske, hvad der er Ret, med hinanden skønne, hvad der er godt!
5 Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
Job sagde jo: »Jeg er retfærdig, min Ret har Gud sat til Side;
6 I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
min Ret til Trods skal jeg være en Løgner? Skønt brødefri er jeg saaret til Døden!«
7 Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
Er der mon Mage til Job? Han drikker Spot som Vand,
8 A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
søger Selskab med Udaadsmænd og Omgang med gudløse Folk!
9 Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
Thi han sagde: »Det baader ikke en Mand, at han har Venskab med Gud!«
10 Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
Derfor, I kloge, hør mig: Det være langt fra Gud af synde, fra den Almægtige at gøre ondt;
11 Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
nej, han gengælder Menneskets Gerning, handler med Manden efter hans Færd;
12 A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
Gud forbryder sig visselig ej, den Almægtige bøjer ej Retten!
13 Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
Hvo gav ham Tilsyn med Jorden, hvo vogter, mon hele Verden?
14 Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
Drog han sin Aand tilbage og tog sin Aande til sig igen,
15 Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
da udaanded Kødet til Hobe, og atter blev Mennesket Støv!
16 Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
Har du Forstand, saa hør derpaa, laan Øre til mine Ord!
17 Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
Mon en, der hadede Ret, kunde styre? Dømmer du ham, den Retfærdige, Vældige?
18 Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
Han, som kan sige til Kongen: »Din Usling!« og »Nidding, som du er!« til Stormænd,
19 Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
som ikke gør Forskel til Fordel for Fyrster ej heller foretrækker rig for ringe, thi de er alle hans Hænders Værk.
20 Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
Brat maa de dø, endda midt om Natten; de store slaar han til, og borte er de, de vældige fjernes uden Menneskehaand.
21 Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
Thi Menneskets Veje er ham for Øje, han skuer alle dets Skridt;
22 Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
der er intet Mørke og intet Mulm, som Udaadsmænd kan gemme sig i.
23 Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
Thi Mennesket sættes der ingen Frist til at møde i Retten for Gud;
24 Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
han knuser de vældige uden Forhør og sætter andre i Stedet.
25 Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
Jeg hævder derfor: Han ved deres Gerninger, og ved Nattetide styrter han dem;
26 Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
for deres Gudløshed slaas de sønder, for alles Øjne tugter han dem,
27 Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
fordi de veg bort fra ham og ikke regned hans Veje det mindste,
28 Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
saa de voldte, at ringe raabte til ham, og han maatte høre de armes Skrig.
29 Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
Tier han stille, hvo vil dømme ham? Skjuler han sit Aasyn, hvo vil laste ham? Over Folk og Mennesker vaager han dog,
30 Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
for at ikke en vanhellig skal herske, en af dem, der er Folkets Snarer.
31 Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
Siger da en til Gud: »Fejlet har jeg, men synder ej mer,
32 Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
jeg ser det, lær du mig; har jeg gjort Uret, jeg gør det ej mer!«
33 Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
skal han da gøre Gengæld, fordi du vil det, fordi du indvender noget? Ja du, ikke jeg, skal afgøre det, saa sig da nu, hvad du ved!
34 Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
Kloge Folk vil sige til mig som og vise Mænd, der hører mig:
35 Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
»Job taler ikke med Indsigt, hans Ord er uoverlagte!
36 Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
Gid Job uden Ophør maa prøves, fordi han svarer som slette Folk!
37 Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
Thi han dynger Synd paa Synd, han optræder hovent iblandt os og fremfører mange Ord imod Gud!«
