Hioba 33
1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
“Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
Merebebue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
Me nsɛm fi koma a ɛteɛ mu; na mʼano de ahonim pa ka nea minim.
4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfo no home ma me nkwa.
5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
Sɛ wubetumi a, ma me mmuae; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me fii dɔte mu.
7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
Ɛnsɛ sɛ wusuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
“Nanso woaka ama mate, mete saa nsɛm no, na wokae se,
9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
‘Meyɛ kronkron na minni bɔne; me ho tew na afɔdi biara nni me ho.
10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomso wafa me sɛ ne tamfo.
11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
Ɔde me nan hyɛ mpokyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
“Nanso meka mekyerɛ wo se, eyi mu de woayɛ mfomso, efisɛ Onyankopɔn so sen ɔdesani.
13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
Na adɛn nti na wunwiinwii hyɛ no sɛ ommua onipa nsɛm biara ana?
14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
Nanso Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahorow so, na ebia nnipa nte.
15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
Ɔkasa wɔ daeso ne anadwo anisoadehu mu, bere a nna afa nnipa na wɔada hatee wɔ wɔn mpa so no,
16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
otumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
sɛ ɔbɛdan onipa afi nneyɛe bɔne ho na watwe no afi ahantan ho,
18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
sɛ ɔmma ne kra nkɔ amoa mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ afoa ano.
19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
Anaasɛ wotumi de mpa so yaw twe onipa aso nnompe mu yaw a ennyae da,
20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
kosi sɛ ne kɔn nnɔ aduan na ne kra nso po aduan a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no, ho da hɔ.
22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
Ne kra bɛn ɔda, na ne nkwa bɛn owu abɔfo.
23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
“Nanso sɛ ɔbɔfo bi wɔ nʼafa sɛ odimafo a, ɛyɛ apem mu baako, na ɔbɛkyerɛ no nea eye ma no,
24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
obehu no mmɔbɔ na waka se, ‘Munnyaa no na wankɔ ɔda mu; na manya mpatade ama no,’
25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
afei ne were yɛ foforo sɛ abofra; na esi ne dedaw mu yɛ sɛ mmerantebere mu de.
26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
Ɔbɔ Onyankopɔn mpae na onya adom fi ne hɔ, ohu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛw teɛ mu; na Onyankopɔn gye no bio sɛ ɔtreneeni.
27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
Afei ɔba nnipa mu bɛka se, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa nea ɛteɛ, nanso mannya nea ɛfata me.
28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
Ogyee me kra na wamma no ankɔ ɔda mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
“Onyankopɔn yɛ eyinom nyinaa ma onipa, mprenu ne ne mprɛnsa so,
30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
sɛnea ne kra renkɔ ɔda mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
“Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wobu wo bem.
33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
Sɛ ɛnte saa nso a, ɛno de tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”
