< Hioba 33 >

1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
Assim, na verdade, ó Job, ouve as minhas razões, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.
2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
Eis que já abri a minha boca: já falou a minha língua debaixo do meu paladar.
3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
As minhas razões sairão da sinceridade do meu coração, e a pura ciência dos meus lábios.
4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
O espírito de Deus me fez: e a inspiração do Todo-poderoso me deu vida.
5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
Se podes responde-me, põe por ordem diante de mim a tua causa, e levanta-te.
6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
Eis que sou de Deus, como tu: do lodo também eu fui cortado.
7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
Eis que não te perturbará o meu terror, nem será pesada sobre ti a minha mão.
8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
Na verdade que disseste aos meus ouvidos; e eu ouvi a voz das palavras, dizendo:
9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
Limpo estou, sem transgressão: puro sou; e não tenho culpa.
10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
Eis que acha contra mim achaques, e me considerou como seu inimigo.
11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.
12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
Eis que nisto te respondo: Não foste justo; porque maior é Deus do que o homem.
13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
Por que razão contendeste com ele? porque não responde acerca de todos os seus feitos.
14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
Antes Deus fala uma e duas vezes; porém ninguém atenta para isso.
15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
Em sonho ou em visão de noite, quando cai sono profundo sobre os homens, e adormecem na cama,
16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
Então o revela ao ouvido dos homens, e lhes sela a sua instrução.
17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
Para apartar o homem daquilo que faz, e esconder do homem a soberba.
18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
Para desviar a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.
19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
Também na sua cama é com dores castigado; como também a multidão de seus ossos com fortes dores.
20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
De modo que a sua vida abomina até o pão, e a sua alma a comida apetecível.
21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
Desaparece a sua carne à vista de olhos, e os seus ossos, que se não viam, agora aparecem:
22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
E a sua alma se vai chegando à cova, e a sua vida ao que traz morte.
23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
Se com ele pois houver um mensageiro, um intérprete, um entre milhares, para declarar ao homem a sua retidão,
24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
Então terá misericórdia dele, e lhe dirá: Livra-o, que não desça à cova; já achei resgate.
25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
Sua carne se reverdecerá mais do que era na mocidade, e tornará aos dias da sua juventude.
26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
Deveras orará a Deus, o qual se agradará dele, e verá a sua face com júbilo, e restituirá ao homem a sua justiça.
27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
Olhará para os homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.
28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
Porém Deus livrou a minha alma de que não passasse a cova; assim que a minha vida vê a luz.
29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
Eis que tudo isto obra Deus, duas e três vezes para com o homem;
30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
Para desviar a sua alma da perdição, e o alumiar com a luz dos viventes.
31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
Escuta pois, ó Job, ouve-me: cala-te, e eu falarei.
32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
Se tens alguma coisa que dizer, responde-me: fala, porque desejo justificar-te.
33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
Se não, escuta-me tu: cala-te, e ensinar-te-ei a sabedoria.

< Hioba 33 >