Hioba 33
1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
No azért halld meg csak Jób az én szavaimat, és vedd füledbe minden beszédemet!
2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
Ímé, megnyitom már az én szájamat, és a beszéd nyelvem alatt van már.
3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
Igaz szívből származnak beszédeim, tiszta tudományt hirdetnek ajkaim.
4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
Az Istennek lelke teremtett engem, és a Mindenhatónak lehellete adott nékem életet.
5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
Ha tudsz, czáfolj meg; készülj fel ellenem és állj elő!
6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
Ímé, én szintúgy Istené vagyok, mint te; sárból formáltattam én is.
7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
Ímé, a tőlem való félelem meg ne háborítson; kezem nem lészen súlyos rajtad.
8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
Csak az imént mondtad fülem hallatára, hallottam a beszédnek hangját:
9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
Tiszta vagyok, fogyatkozás nélkül: mocsoktalan vagyok, bűn nincsen bennem.
10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
Ímé, vádakat talál ki ellenem, ellenségének tart engem!
11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
Békóba veti lábaimat, és őrzi minden ösvényemet.
12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
Ímé, ebben nincsen igazad – azt felelem néked – mert nagyobb az Isten az embernél!
13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
Miért perelsz vele? Azért, hogy egyetlen beszédedre sem felelt?
14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
Hiszen szól az Isten egyszer vagy kétszer is, de nem ügyelnek rá!
15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
Álomban, éjjeli látomásban, mikor mély álom száll az emberre, és mikor ágyasházokban szenderegnek;
16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
Akkor nyitja meg az emberek fülét, és megpecsételi megintetésökkel.
17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
Hogy eltérítse az embert a rossz cselekedettől, és elrejtse a kevélységet a férfi elől.
18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
Visszatartja lelkét a romlástól, és életét hogy azt fegyver ne járja át.
19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
Fájdalommal is bünteti az ő ágyasházában, és csontjainak szüntelen való háborgásával.
20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
Úgy, hogy az ő ínye undorodik az ételtől, és lelke az ő kedves ételétől.
21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
Húsa szemlátomást aszik le róla; csontjai, a melyeket látni nem lehetett, kiülnek.
22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
És lelke közelget a sírhoz, s élete a halál angyalaihoz.
23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
Ha van mellette magyarázó angyal, egy az ezer közül, hogy az emberrel tudassa kötelességét;
24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
És az Isten könyörül rajta, és azt mondja: Szabadítsd meg őt, hogy ne szálljon a sírba; váltságdíjat találtam!
25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
Akkor teste fiatal, erőtől duzzad, újra kezdi ifjúságának napjait.
26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
Imádkozik Istenhez és ő kegyelmébe veszi, hogy az ő színét nézhesse nagy örömmel, és az embernek visszaadja az ő igazságát.
27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
Az emberek előtt énekel és mondja: Vétkeztem és az igazat elferdítettem vala, de nem e szerint fizetett meg nékem;
28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
Megváltotta lelkemet a sírba szállástól, és egész valóm a világosságot nézi.
29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
Ímé, mindezt kétszer, háromszor cselekszi Isten az emberrel,
30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
Hogy megmentse lelkét a sírtól, hogy világoljon az élet világosságával.
31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
Figyelj Jób, és hallgass meg engem; hallgass, hadd szóljak én!
32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
Ha van mit mondanod, czáfolj meg; szólj, mert igen szeretném a te igazságodat.
33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
Ha pedig nincs, hallgass meg engem, hallgass és megtanítlak téged a bölcseségre!
